United States or Bolivia ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ε, ας μείνη. Έλα συ, κ' έχε το νου σου γρήγορα. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τίποτε δεν λες σωστά. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Αγροίκος είσαι κι' αμαθής άντε να χαθής! μολαταύτα θα μπορούσες για ρυθμούς να έχης γνώσι. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Κι' ο ρυθμός, για το αλεύρι τι ωφέλεια θα μου δώση; ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Κατά δάχτυλο; τον ξέρω. /ΣΩΚΡΑΤΗΣ/ Ε, για λέγε. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Όχι, κακομοιριασμένε, απ' αυτά που λες, κανένα να μη μάθης συ εμένα.
Μου ήρθε μια στιγμή να πέσω στην αγκαλιά της, να τη ρωτήσω τι έχει, να την παρηγορήσω . .. ΦΛΕΡΗ — Πτωχό παιδί, δε θα μπορούσες να την παρηγορήσης εσύ. Δε θα μπορούσες να την παρηγορήσης... ΔΩΡΑ — Γιατί, μπαμπά μου; Κάθε συμπάθεια είναι παρηγοριά. Δεν είναι; ΦΛΕΡΗΣ — Ναι, βέβαια. Δε λέω. Μα ήσουν και συ τόσο συγκινημένη. Ας ταφίσωμε όμως αυτά. Έλα να πάμε περίπατο, παιδί μου. Έλα! Είναι αργά πια.
Ο φίλος εις το φίλο μπορεί να δώση το παιδί να τον κληρονομήση. ΙΩΝ Το μάντεμα είν' αληθινό, ή κάποι' απάτη κρύβει; να μόνο τούτο, μάννα μου, ταράζει την ψυχή μου. ΚΡΕΟΥΣΑ Άκου, παιδί μου, τι έφθασε στο νου μου αυτήν την ώρα: στο σπίτι μου το ευγενικό από ευεργεσία ο Φοίβος σε ωδήγησε, και άνθρωπον ως τώρα αφού σ' έλεγαν του θεού, ούτε όνομα πατέρα, ούτε σπιτιού κληρονομιά μπορούσες συ να έχης.
Και ξέρεις γιατί ήθελα να χωριστώ από σένα; Ναι, γιατί το γνώριζα καλά πως θα γινότανε μια μέρα και γι' αυτό ήθελα να γίνη καλήτερα όσο είσουνα νέος και δυνατός και μπορούσες να με ξεχάσης σε λίγο και να γίνης ευτυχισμένος με μιαν άλλη. Σώπασε μια στιγμή και τα μάτια της γεμίσανε δάκρυα. Έπειτα ξακολούθησε κ' η φωνή της είτανε ξανανιωμένη. — Ύστερα ήρθε ο μικρός Σβεν, Γιώργο, κι αλλάξαν όλα.
Ούτε μπορούσες βέβαια να πης, πως δεν τιμούσα τα γηρατειά σου και γι' αυτό μ' άφησες να πεθάνω γιατί εγώ σου έδειχνα τον σεβασμό, που πρέπει να δείχνωμε στους γέροντας, και όμως ιδέτε τώρα κ' οι δυο πως μου πληρώσατε αυτόν τον σεβασμό μου. Βεβαίως δεν θα μπορούσες πια άλλα παιδιά να κάμης, να σε γηροκομήσουνε και όταν θάλθη η ώρα, το σώμα σου να εκθέσουνε και με τιμή να θάψουν.
Μπορούσες με μιαν ανάλογη παραβολή ν' αποκριθής: Ποιος δεν θα επροτιμούσε να στερηθή μάλλον το χέρι του παρά διστάζοντας και οκνεύοντας να διακυβεύση την ζωήν του; — Δεν ξεύρω! — και ας μη χρονοτριβούμε σε παραβολές. Αρκεί — Ναι, Γουλιέλμε, έχω πολλάκις στιγμές θάρρους που αναβρύει και ξετινάζει και τότε φθάνει να ήξευρα, πού; — θα επήγαινα εκεί. Βράδυ.
Έτσι μιλεί ο Κολοκοτρώνης ο ίδιος · Λοιπόν αν ένας άθρωπος σαν κι αφτόνα, δεν μπόρεσε να κλίνη τα τριτόκλιτά σας, τι κάθεστε και μου λέτε για καθαρέβουσες και μισές γλώσσες; Και μη θαρρήτε πως φταίνε τάχα τα χρόνια που ζούσε ο Κολοκοτρώνης και πώς τότες, όσο Κολοκοτρώνης κι αν είσουνα, μπορούσες πολύ καλά να κάμης τέτοιο λάθος, γιατί δεν ήξεραν πολλά γράμματα. Τίποτις!
Ας μπορούσες μαζί με τους στοχασμούς των να πετάξης απάνω απ' την πεδιάδα! Ας μπορούσες να καταίβης μαζί τους σε καθαρό νεράκι, να σταθής μαζί τους σε μπαλκόνι με βασιλικά! Είνε πρωί τριανταφυλλένιο, είνε Κυριακή. Τούτα τα βουνά που ροδίζουν στην ανατολή κράτησε τα στα βάθη σου, φτωχή μου ψυχή.
Ό,τι ήθελα να σου πω δε σου το είπα και θυμούμαι πως απορούσα γιατί δε με ρώτησες και συ έπειτα, κι ας σε παρακάλεσα να μην το κάμης. Πολλές φορές το ήθελα να με ρωτούσες. Συχνότερα όμως είμουνα ευχαριστημένη που δε με ρωτούσες. Τι έχω υποφέρει εκείνη την εποχή, Γιώργο! Να μπορούσες να το υποψιαστής τι υπόφερα!
Θαρρείς ότι μπορούσα σε τέτοιο χάλι φοβερό ν' αφήσω μια λεχούσα; ΒΛΕΠΥΡΟΣ Μπορούσες και να μου το πης, πριν πας εκεί τρεχάτη. Εδώ συμβαίνει κάτι. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Μα της θεές, πετάχθηκα όπως κ' αν ήμουν έξω, γιατί έπρεπε και γρήγορα, κι' όπως μπορώ, να τρέξω. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Και έπειτα, για στάσου!
Λέξη Της Ημέρας