United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !
είπε και γύρω αντάριασμα βουίζει, αχός σκορπά πλατιά σα στεναγμός. -Ο κόσμος μοναχό άρχοντα γνωρίζει εκείνον που διώρισε ο θεός», ξάφνω φωνή πίσω απ το νέο βροντάει κι αστράφτουν γύρω τα γυμνά σπαθιά: «Ποιος είν' αυτός που αδιάντροπα πλανάει τους πιστούς του μεγάλου βασιλιά;»
Τ' ανθρώπου χρέος είναι μ' υπομονήν από την γην να φεύγη, όπως ήλθε, — αρκεί να ήλθ' η ώρα του! ΓΛΟΣΤ. Και τούτο είν' αλήθεια! Τους αιχμαλώτους πάρετε. 'Σ την φυλακήν ας μένουν, ως που να γίνη φανερόν το θέλημα εκείνων, απ' τους οποίους κρέμαται η τύχη των. ΚΟΡΔ Οι πρώτοι δεν ήμεθα, που άδικα η τύχη κατατρέχει. Εσένα μόνον, βασιλέα κακότυχε, λυπούμαι, ειδέ τα συννεφιάσματα της τύχης τ' αψηφούσα!
Η νέα γυναίκα τούτη δεν υποδηλώνει τα εξαιρετικά της χαρίσματα σε γνώμες και σε φερσίματα παράξενα, επαναστατικά, αντικοινωνικά· σέρνει τη φυσική και την κοινωνική αλυσίδα της με τη στερεότητα της χειραφετημένης της ψυχής είν' ελεύτερη, γιατί υποτάσσεται. Χαίρεται με την επιτυχία της στο επάγγελμά της· χαίρεται με τον έρωτά της προς εκείνον, αρκετά γυναικείο, αρκετά τυφλό σαν κάθε έρωτας.
Το κέντημα κι ο Αριστόδημος έμεναν καρφωμένοι στη θέση τους. Κυττάζονταν και ξανακυττάζονταν επίμονα, λες κ' ήθελε ο ένας να μαγέψη τον άλλον. Λίγο — λίγο ξεθύμωνε ο αρχαιολόγος και το πρόσωπό του ξεμούσκλωνε. — Μωρ' είν' ωραίο! εξαίσιο! εφώναξε άξαφνα· μα το Θεό είνε τέλειο! Και τι τέχνη! τι αρμονία!... Αμ' δεν είνε κέντημα αυτό· είνε ποίημα!... ποίημα κι απ' τα καλήτερά μας!...
Σωκράτης Είναι προφανές λοιπόν, ότι δεν επιθυμούσι τα κακά όσοι αγνοούν αυτά, αλλ' εκείνα, τα οποία νομίζουν ότι είναι αγαθά, και τα οποία πράγματι είναι κακά. Ώστε, οι μη γνωρίζοντες αυτά και νομίζοντες ότι είναι αγαθά, φανερόν είναι, ότι επιθυμούν τ' αγαθά· ή δεν είν' έτσι; Μένων Είναι φανερόν αυτό.
Μου έφθανε τον θάνατον να κλαύσω του Τυβάλτη, ή εάν πρέπη συντροφιάν η συμφορά να έχη, κ' η πίκρα συνοδείαν της να έχη κι’ άλλην πίκραν, πώς, όταν έλεγεν αυτή, νεκρός είν' ο Τυβάλτης, δεν είπε: κι’ ο πατέρας σου κατόπιν, ή δεν είπε: κ' η μάνα σου, ή και οι δυο. Αυτό καϋμός θα ήτο, αλλά καϋμός υποφερτός. Αλλά εις του Τυβάλτη τον θάνατον, να έρχεται κατόπιν, κι’ ο Ρωμαίος εξωρισμένος!
Θα είνε πολύ πολύ πρόστυχο εκ μέρους σας· και για να φανήτε αληθινά ευγενής, πρέπει να κάνετε πως δεν της το δώσατε σεις. Ο κύριος Ζουρνταίν λέγει, κυρία μου, πως είνε κατενθουσιασμένος για την επίσκεψί σας. ΔΟΡΙΜΕΝΗ Πολύ με τιμά. Οι ανωτέρω — ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ Το τραπέζι είν' έτοιμο, κύριε. ΔΟΡΑΝΤ Λέγει, κυρία μου, πως είσθε η ωραιοτέρα γυναίκα του κόσμου. ΔΟΡΙΜΕΝΗ Τον ευχαριστώ.
Και πιος είν' ο αναίστητος που να σ' αλησμονήση, Αφού σε ιδή για μια φορά, μαζί σου να μιλήση. Τ' αηδώνι σώδωκε λιαλιά, φωνή το καναρίνι, Τη χλορασιά σου δάνεισαν των περβολιών οι κρίνοι. Η χάρες αναπαύουνται απάνω στη θωριά σου, Της άνοιξις τριντάφυλλα ανθούν στα μάγουλά σου. Λεν το κοράλλι κόκκινο, μον δίχως νοστιμάδα· Δεν έχει σαν τ' αχείλι σου βαφή και κοκκινάδα.
ΠΑΡΑΜΑΝΑ Παρήγγειλε να σου ειπώ, ως νέος τιμημένος, κ' ευγενικός, και αγαθός, και καλοκαμωμένος, κ' ενάρετος αληθινά... Η μάνα σου πού είναι; ΙΟΥΛΙΕΤΑ Η μάνα μου; η μάνα μου πού είναι; — Είναι μέσα. Και πού θα ήναι; θαυμαστήν απόκρισιν μου δίδεις: «Παρήγγειλε να σου ειπώ ως νέος τιμημένος, «πού είν' η μάνα σου».
Ο χρόνος να μη σε 'βγάλη, ο μήνας να μη σ' εύρη, πέντε να είν' αι ώραις σου. Να σαβανώσης τον άντρα σου ανήμερα τη λαμπρή και να θάψης ταις &κλήραις σου&. Κακή τρομάρα και συμφορά να σας έλθη! Από πνίξιμο να μη γλυτώσης, από σεισμό και καταποντισμό να μη σωθής. Να πέση το έρμο σου να σε πλακώση, τα σκυλιά να σε τραβούν, τα φείδια να σε φάγουν, και του χρόνου να μη σώσης, αμήν, Παναγία μου.
Λέξη Της Ημέρας