United States or Costa Rica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Όταν ένας γιατρός σου λέη ότι θα βοηθήση, θα συνδράμη, θ' ανακουφίση τη φύσι, θα της βγάλη ό,τι τη βλάπτει και θα της δώση ό,τι της λείπη, θα την εδραιώση, θα διευκολύνη τας λειτουργίας της· όταν σου λέη ότι θα καθαρίση το αίμα . . . θα καταπραΰνη τα εντόσθια και τον εγκέφαλο, θα ξεπρήξη τη σπλήνα, θα τονώση το στήθος, θα επισκευάση το ήπαρ, θα δυναμώση την καρδιά, θα επαναφέρη και θα διατηρήση τη φυσική θερμοκρασία και ότι γνωρίζει μυστικά που μπορεί να παρατείνη τη ζωή για πολλά χρόνια, σου λέει απλούστατα το παραμύθι της ιατρικής.
Και ό,τι δύναται να ονομασθή ο επίλογος της παραβολής ταύτης περιέχει μάθημα ακόμη σοβαρώτερον, ότι τα μέσα της χάριτος τα οποία το έλεος του Θεού απονέμει εις πάσαν ψυχήν ζώσαν είνε δαψιλή διά τον φωτισμόν και την απελευθέρωσίν της· ότι εάν ταύτα ολιγορηθώσιν, ουδέν θαύμα θα γείνη όπως αποσπάση την απερροφημένην ψυχήν από των εγκοσμίων συμφερόντων της· ότι, «ει Μωσέως και των Προφητών ουκ ήκουσαν, ουδέ εάν τις εκ νεκρών αναστή πεισθήσονται». Δι' ακοής πίστεως σωζόμεθα, ουχί διά φασμάτων.
ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ Από τον καιρόν οπού ο βασιλεύς εξεστράτευσε, την βλέπω κάθε νύκτα να σηκόνεται από το στρώμα, να φορή το νυκτικόν της, να ανοίγη το γραφείον της, να παίρνη χαρτί, να το διπλόνη, να γράφη, να διαβάζη όσα έγραψε, έπειτα να το βουλλόνη και να ξαναγυρίζη εις το κρεβάτι της· — και όλα αυτά ενώ είναι εις ύπνον βαθύν. ΙΑΤΡΟΣ Μεγάλη της φύσεως διατάραξις!
Ενίοτε δε, κατά τας στιγμάς εκείνας της μεταμελείας, έκλαιε και εμέμφετο εαυτήν ως άδικον και δύστροπον μητέρα. Αλλά και εις την ταραχήν εκείνην του λογικού της δεν ελησμόνει και δεν παρέλειπε τας προφυλάξεις της· η πονηρία της διετηρείτο αμείωτος.
Δεν τάκουγα πια. Ξύπνησα την ίδια στιγμή κι άρχισα αμέσως να μετρώ. Μετρούσα και στέκουμουν και δεν τολμούσα. Είταν η ώρα μια το πρωί. Εκεί που κοιμούμουν ήσυχα, δεν ξέρω πώς, μου κατέβηκε μια υποψία, ορμητικά, σαν ταστροπελέκι. Και τώρα, με τα μάτια ανοιχτά, πολεμούσα και δεν μπορούσα να τελειώσω το λογαριασμό μου. Θα πάρω χαρτί να τα σημειώσω. Στάσου να διούμε. Η αδερφή μου. Ο άντρας της· δυο.
Ήτο αρά γε αύτη η ζώσα Ροβένα; ήτο πράγματι αύτη; η ξανθή και κυανόφθαλμος Ροβένα; Αλλά διατί, ναι, διατί ν' αμφιβάλλω περί τούτου; το στόμα, το οποίον ακόμη συνέσφιγγεν η νεκρική ταινία, πώς ήτο δυνατόν να μη ήτο το στόμα της; και αι παρειαί της, ναι, ήσαν ακριβώς αι ρόδιναι παρειαί της· και ο πώγων με τους λακκίσκους; Αλλ' είχε λοιπόν το ανάστημά της αναπτυχθή κατά την διάρκειαν της νόσου της; Επί τη σκέψει ταύτη κατεκυριεύθην πάραυτα υπό απεριγράπτου παραφοράς, και δι' ενός πηδήματος ευρέθην έμπροσθεν της, εκείνη όμως ωπισθοχώρησε, μόλις την επλησίασα, και αποκαλύψασα την κεφαλήν της από του σαβάνου αφήκε να καταπέση ατάκτως μακρά και άφθονος κόμη, κόμη μελανωτέρα της ως το πτέρωμα του κόρακος μαύρης του μεσονυκτίου ώρας.
Πώς θα τα πάρω μαζί μου!.. Άρχιζε να στενοχωρήται, όταν μια γρηά ήλθε και εστάθη πλησίον της· ήτο εκείνη, η οποία τόσον πολύ την είχε κάμει να κοπιάση! — Σ' επερίμενα, της λέγει, και σου έχω έτοιμο σακκί· άφησε με να τα στοιβάξω εγώ, συ δεν θα ημπορέσης.
Όχι, φίλε μου, το έργο τούτο είναι αληθινό δράμα, που βάρεσε στο σημάδι, και που συνεχίζει και τονώνει την κοινωνική και λυτρωτική εργασία του συγγραφέα της· εργασία που μια μέρα θα λογαριαστή, σαν κάτι τι ξεχωριστό, μέσα στην ιστορία μας εδώ της γυναικείας πνευματικής ενέργειας και χειραφεσίας.
Ο Ρούντυ ήτο μόνον ενός έτους, όταν έχασε τον πατέρα του, και τότε η μητέρα του επεθύμησε να επιστρέψη με το παιδί της εις την Ά ν ω Β έ ρ ν η ν, εις τους συγγενείς της· ο πατήρ της έμενεν ολίγας ώρας μακράν του Γκρίντελβαλντ· ήτο ξυλοκόπος και εκέρδιζε εδώ τόσα, με όσα ημπορούσε να ζη.
»Σου ομολογώ ότι η Λίγεια με ενδιαφέρει περισσότερον ή όσον η Ρώμη ολόκληρος και η κυριαρχία της· και ο κόσμος ας ανατραπή, αρκεί να έχω αυτήν εις την οικίαν μου. »Αλλά δεν πρόκειται περί τούτον. Εις τους χριστιανούς δεν αρκεί να συμφωνή τις προς αυτούς με λόγους. Σου έγραψα, αλήθεια, ότι η Λίγεια ανεχώρησεν εν αγνοία μου.
Λέξη Της Ημέρας