United States or Cuba ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τούτο δε φαίνεται, εάν είναι μεγάλη η απόστασις της αρετής ή της κακίας ή της ευπορίας ή κανενός άλλου. Διότι τότε πλέον δεν είναι φίλοι, αλλ' ούτε και απαιτούν να είναι. Και τούτο είναι καθαρώτερον προφανές εις τους θεούς. Διότι αυτοί είναι κατά πολύ ανώτεροι εις όλα τα αγαθά. Είναι δε προφανές και εις τους βασιλείς.
Αυτός είναι ο χαριτωμένος μας ο Άγιος Γρηγόριος, που ως τα σήμερα τονέ γιορτάζουμε και τον προσκυνούμε μαζί με τους άλλους δυο μεγάλους Ιεράρχηδες, Βασίλειο και Χρυσόστομο. Καθώς είπαμε, τύπος καθαυτό ρωμαίικος· ρωμαίικος όμως από κείνους που έχουνε μεγάλη κι απλοϊκή καρδιά, βαθειά ευλάβεια και συμπάθεια, μερική αστασία, τέλος και κάποια δόση από ποίηση μέσα τους.
Απάντησέ μου δε τόρα ό,τι, σου φαίνεται και είπε μου· η γραμμή αύτη δεν είναι δύο ποδών και η άλλη τεσσάρων; Παις Ναι. Σωκράτης Επομένως και η γραμμή χώρου οκτώ ποδών πρέπει να είναι μεγαλυτέρα από την γραμμήν χώρου δύο ποδών και μικροτέρα χώρου τεσσάρων. Παις Πρέπει. Σωκράτης Προσπάθησε τόρα να μου ειπής πόσον μεγάλη πρέπει να είναι. Παις Τριών ποδών.
— Μείνε ήσυχος, σε προστατεύω εγώ! Ο Ανθύπατος προσεποιήθη ότι δεν ήκουσε. Η ευτυχία του πατρός εξηρτάτο από την ατίμωση του υιού. Και το άνθος αυτό των βορβόρων της Καπραίας, αν και το υπώπτευε διότι ήτο φαρμακερόν, του απέφερε κέρδη τόσον σπουδαία ώστε εκών άκων το περιέβαλλε με περιποιήσεις. Βοή μεγάλη ηκούσθη υπό την θύραν.
Εάν ο Ρούντυ ήτο ακόμη παιδί, θα εκαταλάβαινε την γλώσσαν και θα εννοούσε, ότι η γάτα ήθελε να του 'πή ακριβώς: «Εδώ κανείς δεν είναι, 'στο σπίτι!» Κατ' ανάγκην λοιπόν επέρασε εις τον Μύλον, διά να ερωτήση, και εκεί έλαβε πληροφορίας, ότι ο Μυλωθρός είχεν αποδημήσει πέραν εις το Ιντερλάκεν και μαζί με αυτόν και η Μπαμπέττα· ότι εκεί ήτο μεγάλη σκοπευτική εορτή, θα ήρχιζε την επαύριον και θα διήρκει οκτώ ολοκλήρους ημέρας.
Το δείπνον ήτο πλούσιον, η ποικιλία των φαγητών μεγάλη και όλα τα σκεύη ήσαν χρυσά και αργυρά• ποτήρια χρυσά, υπηρέται ωραίοι και ενώ ετρώγαμε έπαιζαν μουσικοί και γελωτοποιοί και εν γένει επεράσαμε λαμπρά.
Τιμή του επίσης του Ιοβιανού που δεν αφήκε μήτε να κακομεταχειριστούνε τους Εθνικούς, παρά μόνο τις μαγείες και τις μαγγανείες κατάτρεξε. Μεγάλη και φοβερή είταν η δύναμη της μαγείας τους καιρούς εκείνους. Το φαρμάκι της κρυφοπερεχούσε τον κόσμο, και την τρέμανε μικροί μεγάλοι σαν την πανούκλα.
Μπροστά αυτός και πίσω πεζοί και καβαλλάρηδες, τράβηξε μακρυά κατά το κάστρο, στη μεγάλη τη σιδερόπορτα για να δεχθή το βασιλόπουλο. Έξω απ' το κάστρο αγκαλιαστήκανε ο βασιλιάς με το παιδί του. Και σαν εφιληθήκανε γλυκά, τούβαλε την κορώνα στο κεφάλι του, καινούργιος βασιλιάς, να περάση τη σιδερόπορτα να μπη στην πολιτεία. Μισοούρανα σηκώθηκε η χαρούμενη χλαλοή των πιστών του.
— Αχ, πότε θα νυκτώση, μάννα; Επανελάμβανον την εσπέραν του Μεγάλου Σαββάτου, αποκρεμών ενωρίς-ενωρίς από του τοίχου την λευκήν λαμπαδίτσα μου, την οποίαν μου είχεν αγοράσει ο καϋμένος ο πατέρας μου από την Μεγάλην Πέμπτην — από δύο για κάθε παιδί, μίαν κιτρίνην διά τον Επιτάφιον και μίαν άσπρην — άσπρην διά την Ανάστασιν. — Την κιτρίνην την έκαυσα εις τον Επιτάφιον, η άσπρη εκρέματο εις τον τοίχον μαζί με τας άλλας, και την έβλεπα εις τον ύπνον μου τόσον ζωηρά, πότε πως μου την επήρεν η μεγάλη αδελφή μου — ζηλεύσασα τάχα, διότι τα κορίτσια τα μεγάλα δεν πηγαίνουν εις την Ανάστασιν την νύκτα, αν δεν αρραβωνισθώσι — πότε πως άναψε μονάχη της, και εσηκονόμουν από το στρωματάκι μου να την σβύσω τάχα· και τότε την έβλεπα εκεί εις τον τοίχον άσπρην-άσπρην την λαμπαδίτσα μου, με ηρεμίαν και αταραξίαν αναμένουσαν να έλθη της Αναστάσεως η ώρα.
Κένταγε κι’ ωριοκένταγε μ’ υπομονή μεγάλη Θάλασσα απέραντη, πλατειά, βαθύμακρα λιμάνια.
Λέξη Της Ημέρας