United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat leer-je zeker van de meisjes hier, want zie-je.... ik vind ze heel aardig, Go; maar zijn jullie altijd zoo, zoo ernstig, zoo verstandig....? Als ik 's reken.... wij vroeger.... dat was toch wel héél wat anders." "Ons eerste jaar.... ja, zeker; dat wás heel wat anders."
Go zag de ontroering op hun jonge gezichten, voelde haar oogen warm worden, onder 't angstige wenschen: dat 't toch altijd zoo blijven mocht, en toen Eduard zich naar haar overboog: "Mag ik jou aan tafel brengen," trilde haar hand op z'n arm zóó, dat hij haar bezorgd in 'r ontstelde gezicht keek en teeder zei: "O, wat zie-je bleek! Wil-je ook liever nog wat naar de andere kamer?"
"En ienen die de meiskes geire ziet es 't euk!" riep oude Sieska. "Joa? joa?... woaraan zie-je gij da, Sieska?" schaterden zij. "Mijn eugen 'n zitten in mijne zak nie!" schetterde de oude. "'t Es ienen die 't katsen in 't donker zoe pakken, da zegge 'k ik ulder!" De mannen proestlachten, de meisjes kronkelden zich en sloegen van de pret op haar billen.
Allen keken nu naar Hans, die lachend 't eerst onzin heeten wilde, toen, geprest, bekende: "Dat komt, omdat ik heelemaal niet naar bed ben geweest .... Ik heb vannacht laat zitten werken, en ben toen tegen zes uur naar Katwijk gefietst. Je zou 't niet denken, maar 't is van ochtend 'n prachtige zonsopgang geweest; wel veel wolken, maar enorm, zie-je!"
Ik vind het alleen prettig, dat ze je duidelijk maken, dat zoo vreeselijk veel kwaad van de menschen alleen aan de slechte inrichting van de maatschappij moet worden geweten; onze moraal iets onhoudbaars, zie-je; dan oordeel-je zachter over gevallenen en gaat beter begrijpen; maar de heele kwestie is, dat ieder mensch voor zichzelf hier uitzoeken moet, wat z'n leven waarde, volheid geven kan.
Op 't eerste: »Geef acht!" stond ze al in 't gelid klaar voor 't commando dat volgen zou; maar zie-je, heel glad is het niet gegaan en de korporaalsstok kwam er wel eens bij te pas." »Als ik u verzoeken mag, mijnheer Doelman! niet meer daarvan!" viel de schilder in, plotseling hoog en strak.
Maar eensklaps nam hij moed en vroeg, heel zacht, met een stem die eventjes hikte: Lisatje,.... woarveuren hè-je doar geschriemd? Zij gaf geen antwoord. Haar voetjes klonken zenuwachtig-gejaagd in de nachtelijke stilte op de harde keien van den steenweg. 't Was of ze vluchten wilde. Wilt ge 't mij nie zeggen? Zie-je mij nie geirne? vroeg hij eensklaps abrupt. Zij schrikte ervan.
En opeens hief ze de armen op, of ze iets groots omvatten wilde: "Zie-je, toen 'k hier kwam," zei ze zacht en gejaagd, "verlangde ik de eerste dagen alleen maar naar huis terug, en ik kon aan niets anders denken dan aan moeder en de broertjes en zusjes, en m'n kamertje naast de trap.... maar toen ik 'n beetje gewend raakte op m'n kamer, begon ik iets te verlangen ik weet niet wat. Ik voelde opeens, dat er iets bizonders met me zou kunnen gebeuren, dadelijk, ieder oogenblik van den dag.... Op straat kon ik het tegenkomen; als ik thuis kwam, vroeg ik de juffrouw, of er niets voor me gekomen was.... ik wist niet, wat ik verwachtte; 't was eenvoudig: de verrassing.... En het werd hoe langer hoe erger het werd 'n onrust ik liep 's avonds uit om het te zoeken, en dan ging ik langs de dichte huizen, alleen, en ik begon langzamerhand te begrijpen, wat ik wilde: ik had 'n heeleboel liefde en zorg, en behoefte om zacht voor iemand te zijn, en die wilde ik aan de jongens geven, aan
De broeders moesten even lachen en Standje legde 't haar uit: 't Es dat bij 't hekel in zijn gat voelt! Zie-je wel, die planke doar, mee ijzere peunten, achter zijne steirt. Van as hij wa vertroagd geroakt bij achteruit en de peunten stekken in zijn vel." Oh! comme c'est cruel!" klaagde Leontientje haast verwijtend. Mé non, mé non, hij 'n moe moar 'n beetsen opletten, zei Belzemien.
"Zij hebben beneden visite, zie-je," babbelde Tieka voort, "een heeleboel van avond. Ik zal nog wel even geroepen worden misschien, maar ik blijf niet lang weg, ik kom dadelijk terug."
Woord Van De Dag