Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
"Nóg wat?" klonk het voor de tweede maal; en Paul, daardoor gewekt, vraagde haastig: "En voader, zit ie óók hier....?" "Da's best mogelijk," klonk het antwoord: "als ik maar aan je neus kan zien wie je vader is?"
Teunis grinnikte: "Zeg, Deine, a'j mien nou is gleuven wou, da'k oe nóg lief heb.... zeg, Deine.... hê! hê! hê!.... Ge bint toch veur Paul as 'en moeder... hê! hê! hê....! En Deine, bin'k zien voader dan niet?
As ik zag dat hij nie mier boven 'n kwam ben ik van de schroage gekropen en voader es bij zijn klieren en zijne schoapelier gebleven binst dat-e 'k ik aan de sampitter gijnk zeggen... Eenige lui lachen gedempt; anderen, hoofdschuddend, trekken sleepvoetend weg.
Janboer en Trijntje zagen hem nooit terug, en waren er niet rouwig om. Wat Jozef betreft, hij toonde wel veur Jenneke de rechte Jozef te wêzen, want hij bemint zien Jenne as z'n oogappel. Veur de kienders joa 't half dozijntje is al vol kan er geen bêter voader zin. En, veur de oudjes? Zie, hie eert en lieft ze as 'en eigen zeun, en 't litteiken oan 't achterheufd, hie nuumt 'et: den oadelslag!
Kom, voader, 'n potse káffee drijnken, verzoekt Kobeken's vrouw van op den drempel. Kobeken kijkt nog eens even in het verre, bruisend Westen en gaat binnen. En, terwijl ze met hun drieën om het tafeltje zitten te slurpen, hooren zij weer, evenals al die andere dagen, niets meer dan een aanhoudend ver en dof geroffel, maar nu aan 't ander einde van den horizont...
Ze zoên rap op stroate gevlogen hên! Voader gijnk wirken zeu lank of dat hij op zijn bienen kon stoan en den uchtijnk dat-e gij geboren zijt hé 'k nog onz' koe gemolken. Tuttuttut! al wa konten, zeg ik." "Ha joa moar, moeder, wie zoe 't anders gedoan hên? Ge 'n hadt gulder giene knecht of gien meissen," weerlegde Rozeke.
Karel echter liet niet af, de chef was er bij, en hoewel Gijs beweerde: dat 't veuls te vrindelik was, pakte Karel den zak en wipte als een springend konijn, de breede trappen op. "Volg maar heeren," zei de Hotelhouder: o de garçon zal u den weg wijzen." Gerrit, die zich in vredesnaam den titel van heer maar liet welgevallen, volgde den wippenden garçon en Gijs volgde zien voader.
Toen 't op betoalen kwam, kneep ie de oogen dicht, en zei z'n krachtigste vloek: "Za'k verzinke!" Brommend verliet hij de kraam. Gijs volgde met glimmenden mond, en zei: "Voader 'k heb sloap."
Toen Santje thuus kwam kreeg ze geen roazes: umdat ze zoo slecht was te pas gekommen. "In 't vervolg nie meer oanleggen met 't jong volk," zei voader. "'t Wil van ou niet gedoan wêzen!" zei moeder. Of 't van den schrik of van de bekomen wonden was, wist Santje niet, maar zooveel kwam zij te weten, dat Dorus Meyer al acht doagen answiet van 't wark had thuus motte blieven.
Ja! hij zou noâr je voâder goân? jawel mergen! Moâr ik dacht: de jongen spreekt zoo bout, wie weet of hij geen verlof heit van Mijnheer? en zoo van 't ien op 't oâr komende, dacht ik zoo bij mijn aigen: joâ! het is toch de bediende van een groote Mevrouw en hij is zoo veul als kind in huis: ik zal moâr de minste wezen; en zoo stond ik op en liet hem oet, en toen zag ik dat hij twee brieven in de hand had."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek