verzinke

Bijgewerkt: 19 juni 2025

De ziel wordt alleen daardoor volkomen zalig, "dat zij zich werpt in de woeste godheid, waar noch werk noch beeld is, dat zij zich daar verlieze en verzinke in de woestenij."

Johan Huizinga - Herfsttij der Middeleeuwen : Studie over levens- en gedachtervormen der veertiende en vijftiende eeuw in Frankrijk en de Nederlanden

Toen 't op betoalen kwam, kneep ie de oogen dicht, en zei z'n krachtigste vloek: "Za'k verzinke!" Brommend verliet hij de kraam. Gijs volgde met glimmenden mond, en zei: "Voader 'k heb sloap."

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap