Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Wij nemen een lucifer,» Bob voegde de daad bij het woord, »schrappen hem aan, en pmmm, pmmm, pmmm, wat drommel, die tabak wil niet! Hoe kan dat nu wezen? Vanmorgen ging het zoo best.» »Laat mij eens probeeren!» zei Karel. Bob gaf hem de pijp. Maar Karel, die er veel verstand van had, want als zijn Pa en zijne Moe het niet zagen, rookte hij wel eens een cigaretje, Karel kon het ook niet.
Misschien zouden de kinderen nog veel meer van Govert verteld hebben als mijnheer Van Laeken niet gezegd had: "Stop maar, ik weet genoeg van dien knaap, en nu ik dat alles weet, verwonder ik er mij ook niet meer over, dat hij vanmorgen naar de gevangenis gebracht is. Van zulk een jongen kan men niets anders verwachten.
"Hoe jammer!" riep ze met oprechte spijt, "ze zeggen dat tot morgen tien uur de zielen vrij rondwaren en wachten op de bemiddeling van de overlevenden; dat een mis in deze dagen gelijkstaat met vijf op andere dagen van 't jaar of met zes zelfs, zooals de pastoor vanmorgen zei." "Hola! Dat wil dus zeggen dat we een termijn van genade hebben, waar we van moeten profiteeren?"
"Nee, 'k heb gewerkt tot half vijf vanmorgen.... Laat me nog maar wat liggen.... Ik ben gaar." Maar Lou begint in de keuken een aria te brullen en het daglicht plast vroolijk door de alkoofdeuren. "Wil je er uit komen, Sam. Ik wou je iets zeggen, iets ernstigs." Wakker kijk ik nu op, om den serieuzen toon. Rob is bleek en doet vreemd. "Iets te zeggen?.... Hoe laat is het?" "Twee uur." Hij lacht.
"Ik begrijp er niets van," mompelde hij, "ik vind in het slot den sleutel, dien ik vanmorgen medegenomen heb. Enfin, we zullen zien. Ik had hem in mijn zak gestoken. Wel, alle duivels, daar heb je hem nog," riep hij uit, terwijl hij den sleutel liet zien. "Dat is tooverij!" "Phantasmagorie," zeide Colline. "Phantasie," voegde Rodolphe eraan toe.
Dus had de vrouw van den bandiet een zakdoek gevonden." "Ja," zei Maroessia. "Het zien van dien fijnen zakdoek, die zoo lekker rook en ongetwijfeld van een vrouw was, gaf haar stof tot nadenken. "'Ze zijn hier vanmorgen langs gekomen, zei ze bij zich zelf, 'en als dat zoo is, komen zij er waarschijnlijk nu niet meer. Ik moet dien weg kiezen.
Ik heb met genoeg schuld de Goden beleedigd door dengeen te vermoorden, die uw wachters vanmorgen vonden, dat ik ze nu niet met den dood van een onschuldige wil tarten.
Zoodra ik hersteld was, ging ik naar Madrid, waar ik mijn legaat in ontvangst nam en orde stelde op mijn overige zaken. Met Scipio sprak ik af, dat hij me zou vergezellen naar Lirias. Den avond voor ons vertrek vroeg ik hem, of hij afscheid had genomen van don Henri. "Ja," antwoordde hij, "wij zijn vanmorgen in der minne gescheiden.
"Hoor eens," zei de burgemeester op zijn horloge kijkende, "ik heb vanmorgen heel wat te doen, en straks komt er weer iemand om me te spreken, zoodat onze conferentie nu is afgeloopen. Maar ik wou er toch even den tijd afnemen om het je zelf te zeggen!.... Dag Koelewijn!" Burgemeester wuifde de hand tot afscheidsgroet en wees meteen naar de deur. Langzaam ging de veldwachter de kamer uit.
"Mijnheer," zei de boer, "er is vanmorgen geen preek, we komen alleen onderling samen." "Weet goed wat je zegt! Wee je gebeente als je me voorliegt en ik den kerel naderhand toch vind!" De oude Heining beantwoordde deze beleediging alleen met waardig zwijgen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek