Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Vanmorgen om acht uur zijn onze nieuwe vrienden vertrokken. Mijn man neemt in beterschap toe; hij is alleen nog maar vreeselijk afgemat. Op het oogenblik slaapt hij rustig al sedert een groot half uur. God geve, dat hij spoedig geheel beter worde! Het is toch zoo vreemd, zoo vreemd, tot aan haar laatste dagen had de eerste vrouw van mijn man het steeds over mij.
Het komt mij voor, dat ik overdag niet goed zou kunnen voortgaan, noch bij den komenden nacht goed aankomen, als ik 's ochtends het paternoster niet had opgezegd. Hierop zeide degene, die hem dit had gevraagd: En hebt gij het ook vanmorgen opgezegd? Rinaldo antwoordde: Welzeker.
En Bernard sprak haar aan, een beetje verlegen, wat beklemd; alsof hij iets verbodens deed: "Dag, juffrouw Tadingh, hoe gaat 't u?" "Dag, meneer Bandt," zei ze, vrindelijk, stilstaand en ze gaf hem een hand, een zenuwachtig-vluchtig handdrukje. "Ik herkende u vanmorgen niet dadelijk," zei hij. "Jawèl," zei ze, eenigszins verwonderd-teleurgesteld, "u groette toch?"
Toen ik vanmorgen vroeg te peinzen lag, vlogen twee zwaluwen door het open venster van mijn slaapvertrek naar binnen. In hunne snavels droegen zij een lang, goudblond vrouwenhaar, dat glinsterde in de morgenzon. Toen zij boven mijn rustbed gekomen waren, lieten zij plotseling het haar vallen, dat neerdwarrelde op mijne legerstede.
"Wat zullen wij met onze vangst doen?... Beste meid! wil je je bij het regiment aansluiten? Maar och! je bent te klein, je zoudt er beter aan gedaan hebben, vanmorgen niet uit je wieg te komen." "Dit hooi," antwoordde de eerste officier, "is toch niet te versmaden." En zich tot Maroessia wendende, voegde hij er bij: "Is het huis van dien Kniesj nog veraf?" "Nog al..." "Wat bedoel je daarmee?
Ik zie nog niets van den kant van Pandeglang, mynheer de kontroleur, maar daar-ginds aan de andere zyde rydt iemand te-paard ... het is de toewan kommendaan. Welzeker, Dongso, zei Verbrugge naar buiten starende, dat is de kommandant! Hy jaagt in deze buurt, en is vanmorgen vroeg reeds uitgegaan. Hé, Duclari ... Duclari! Hy hoort u al, mynheer, hy komt hierheen.
Toen Van Kempen na het eten de krant opnam, en op zijn gemak wou gaan zitten, kwam Henk met een hooge kleur naar hem toe. Stotterend kwam 't er uit: »Vader hebt u er al eens over gedacht?« »Waarover?« »Over dat examen.« »Daar komt niets van.« »Meneer heeft vanmorgen gezegd, dat de jongens, die 't wilden doen, zich nu moesten aangeven.« »En wat wou je dan?« »U vragen of u me nu wil aangeven.«
"Dat dacht ik vanmorgen ook, toen ik wakker werd," zei de student. "Maar je moest maar eens weten, wat mij vandaag is overkomen. Met mij is 't nu uit! 't Was wezenlijk het beste voor me, als ik met de wilde ganzen kon wegvliegen." De jongen hoorde Bataki aan het venster pikken, en zelf werd hij duizelig en kreeg hartklopping, want nu leek het wel, of de student de juiste woorden zou zeggen.
Poddy, die kreunend zich oprichtte, stoorde 'm. "Water! Water!" , snauwde hij, nauwlijks Eleazar herkennend. "'k Had vanmorgen geen tijd," begon Eleazar. "Water! Water!", schreeuwde de zieke. Rebecca schrikte op, keek suffig rond. "Blijf maar leggen, jij" , glimlachte Eleazar: "ik zal 'm wel helpen. Waar staat 't water?"
"Wat vertelt gij mij daar?" vroeg Aurora. "Welke zeden! Maar ben je er wel zeker van?" "O, ik twijfel er niet aan, mevrouw. Een bediende, die vanmorgen uit zijn dienst is ontslagen, heeft 't mij verteld en bedienden zijn zeer oprecht, wanneer zij het hebben over de gebreken van hun meesters. Bovendien gaat hij om met don Alexio Segiar, don Antonio Centellès en don Fernando de Gamboa."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek