Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Evenals een koningsmantel golfde haar goudblond haar over haar volle schouders en viel in fraaie lokken op het sneeuwwit prachtgewaad, dat haar trotsche gestalte in een lichte wolk scheen te hullen. Wee den schipper, die op dit uur waarop moegewerkte oogen zich sluiten en levenslustige harten zich openen de rots passeerde.
En Ysabele, de handekens uitgespreid, trad nader, terwijl Gawein haar naderen zag als een wonder. In den gelen gloor van de luchters der knapen was zij immer als uitglanzende in een stralenkrans, zoo wit en goudblond als een engel, hemelsche schijning in de sombere, gewulfde zaal en Gawein, betooverd, wachtte af.
Toen ik vanmorgen vroeg te peinzen lag, vlogen twee zwaluwen door het open venster van mijn slaapvertrek naar binnen. In hunne snavels droegen zij een lang, goudblond vrouwenhaar, dat glinsterde in de morgenzon. Toen zij boven mijn rustbed gekomen waren, lieten zij plotseling het haar vallen, dat neerdwarrelde op mijne legerstede.
Goudblond worstlen nog de tressen aan de huif der Jonkvrouw uit; Goudblond is de zijden wimper, die heur teêr-blaauw oog omsluit; En heur zacht-gebloosde trekken ademen zoo kalm een rust, Of er de engel van den vrede haar het voorhoofd had gekust. Bleek zijn Affaytadies wangen, als daar buiten 't licht der maan. Duister staan zijn donkere oogen, blikt hy soms de Jonkvrouw aan.
Vóór de verbaasde Ida stond geen gewoon oud vrouwtje meer met een mutsje op: het oude vrouwtje was omgetooverd in eene mooie, lieve, jonge fee met goudblond haar, maar met dezelfde heldere, verstandige oogen, die alles zagen en die Ida zoo goed kende. En dezelfde vriendelijke, zachte stem, die Ida lief gekregen had, hoorde ze zeggen: "Ik ben de fee Netheid!
Dat was haar goudlokkig haar, dat was haar wit golvend gewaad. Aan den rand van den afgrond zit zij en brengt haar goudblond golvend haar in orde. Een stralenkrans omgeeft het edele hoofd en laat, niettegenstaande de duisternis en den verren afstand, haar bekoorlijkheid zien.
"Nu, u kó ... kon hem niet met een ander verwa-wa-warren," hervatte de dokter met meer zelfvertrouwen, "hij was goudblond en spr.... sprak hee.... hee-heel slecht Spaansch." "Dat zijn wel duidelijke kenteekenen, maar ongelukkigerwijze heb ik daar geen woord Spaansch gesproken, behalve aan een paar konsulaten." "En hoe heeft u dat geleverd?" vroeg Doña Victorina verbaasd.
"Kinderen, wat een gelukkige dag!" zei mevrouw March dankbaar, en haar oogen dwaalden van den brief van haar man naar het glimlachend gezichtje van Bets, terwijl haar hand de broche met grijs, goudblond, kastanje- en donkerbruin haar liefkoosde, die de meisjes haar juist hadden voorgespeld. Nu en dan gaat het wel eens in de wezenlijke wereld op de echte boekenmanier, en wat is dat dan heerlijk!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek