United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij neemt een sigaretje uit zijn koker, lacht dan, terwijl hij het boven een onyxschaal breekt: Hier mag ik niet rooken, hee? Hij ziet het gouden schaarken met de opalen hand lager zinken. Hij ziet de kers-zoete lippen hergaan: Ik herinner mij, stamelt Francine. Zij had, in geen tijd meer, aan Simon gedacht.

De lokomotief naderde hijgend en pafte in de grauwe halle hare dikke damppluimen open. Simon liep schielijk naar den coupé, waar Ernest Verlat door het neergelaten raam al lachend uitkeek en vriendelijk wenkte. Mijnheer du Bessy stak zijn zakdoekje weg en trippelde zeer voornaam achteraan. De trein stond met een schokje stil. Hee! Oomken! wat zijt ge vet geworden!

Oomken scheen zich te bedenken, belonkte zijne tien vingeren, die al te zaam rond den gebloemden rand van zijn dessert-schoteltje lagen, herhaalde nog: "alover de zee" en: Dat is toch jammer, hee? fluisterde hij, dat is toch jammer.... dat ze gestorven is.... dat ze gestorven is....? Men keek hem aan met verbazing. Mijnheer du Bessy voltooide in gepeinzen het vertelseltje dat hij begonnen had.

Goedele heur herte deed ineens sterkelijk zeer en een pijnlijke aandoening stropte vaste in haar kele. Ze wou zeggen: 't Slaapt.... Romaan hoorde den klank wegfluisteren op hare lippen en lachte: Hee! slapen.... Madeleen bad dat hij nu zou in de keuken gaan en een ei zuipen, en Goedele deed mee om hem daartoe te bewegen.

Hij zag er zeer opgeruimd uit, hij was niet ouder, hij had denzelfden lach en dezelfde goedheid in zijne oogen. Het was wel hun zoon. Maar hee! hee! een beetje magerder was hij geworden, een beetje bleeker ook. Toch niet erg. In die leelijke gevangenissen krijgt men 't ook niet zoo royaal. Zeker, zeker. Voortaan moest hij goed eten, zich wel verzorgen, weer kloek worden.

Pacôme lachte oolijk: Ha .... Ha .... zóo! .... Sörge is niet in zijn schik? Ik zag 't niet, weerlegde mijnheer du Bessy, ik zie nooit iets aan hem. Mogelijk .... maar ik was ook op dat concert, en ik zag het wel! kwijlde Pacôme in een grijns; hij was in het geheel niet in zijn schik .... Hee, Roy-Dour! was Sörge in zijn schik? En waarom, Roy-Dour, mijn duifje, was Sörge niet in zijn schik?

Ze blikte vragend op naar hem, en mijnheer du Bessy, die nu geheel blijmoedig was geworden en alles zag, schreeuwde gelijk een kind, dat een ander bij den strooppot betrapt: Hee! En Doening dan? Er kwam een stilte, waarbinst alle oogen op den ouden pastoor waren gericht.

Mooi, hee? hoorde hij de overal-aanwezige Pacôme fluisteren. Ja .... mooi .... flauw .... Spreek stiller, mensch, fezikte Rop's naijveraar, terwijl hij zijn magere hand met al de vijf schelpnagels en de veertien knobbelige vingerkneukels op zijn mond lei, roep 't niet uit! De minste die u hoort, zal 't u doen boeten, omdat het de waarheid is!

Het stierf, ruim twee weken later, op een witten sneeuwdag, en de struische dokter zei, al blazend, dat het gelukkig was. Op nieuwjaarsvooravond het kon iets na tien uren zijn ging Ernest Verlat bij Rupert Sörge aanschellen. Hij werd in het kleine salon geleid, waar Sörge hem dadelijk kwam opzoeken en stil-lachend hem de hand reikte. Hee, zei hij, ik wanhoopte waarlijk dat ge komen zoudt!

Nu zal deze of gene zeggen: »Ah, daar heb je Jan Ligthart. Nu komt de aap uit de mouw. Hij wil niet, dat de kinderen Gods heilig Woord lezen en leeren, en om dat te bestrijden, gebruikt hij zijn Jeugdherinneringen." Maar ge hebt het mis, lieve vrienden, hee le maal mis.