United States or Belgium ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een schok de wielen der wagens bewogen zich, en langzaam rolde de trein 't stationsgebouw uit. Zij wuifde met haar zakdoekje, hij met zijn hoed. De tram versnelde zijn vaart. Daar gingen ze, daar vlogen ze weg, vèr, ver weg van ons, menschen ons een etmaal geleden nog volkomen onbekend, en nu een stuk van mijn ziel, onafscheidelijk van mijn bestaan!

Weesjes in de Tesselschadestraat, vereenzaamde kinderen uit de toevlucht van den heer Jonker, allen verheugen zich, als het kleine handje alleen, of met een zakdoekje wuift; doch liefst, dat merkt men wel, kijkt ze naar Haar Koninklijke Moeder, of ze beproeft zich op te heffen om naar de gouden epauletten van Haar Prinselijken Vader te grijpen!

Op het perron stond mijnheer du Bessy te blazen, en wuifde met een blauw-zijden zakdoekje over zijn aangezicht. Simon, sprak hij, we hadden er een ander dagje kunnen voor uitkiezen. Och ja .... Dat moest gij toch vooruit weten, gij, die u ook aan die plebejerszaak vuil maakt. Gij had ons deze akelige koers langs zwarte lijven en het zicht op deze onzeggelijke mizerie kunnen sparen.

Hij verklaarde dat hij den Goden dankbaar was voor de aangename verrassing, welke hem hier te beurt viel, en kuste de handen van Henriëtte binstdien. Hij wierp zijn rotting op een sofa en trok langzaam zijne handschoenen uit. Een witte krysantheem schaterde op zijne borst naast het tipje van een groen zakdoekje, dat daar even uitstak. Mijnheer du Bessy had een hooge kleur.

Ze betastte opnieuw hare vangst, voelde dat het gelaat gedurig hare vingeren ontvluchtte, maakte zich lastig en trippelde zenuwachtig op de tipjes van hare schoenen. Ze taakte naderhand, weer stil en zorgvuldig, de jasknoppen, de schakeltjes van de horlogeketting, ontplooide het zakdoekje dat uit een zijtasch opstak. Nu, juichte ze triomfelijk, nu ken ik u! Ge zijt Simon!

Mijnheer Van Middelnesse legt de blanke hand tegen zijn voorhoofd en bedekt er ten halve zijn oogen mee; het linkeroog kan echter nog genoeg zien; en het ziet: dat mevrouw al biddende met haar fijn geborduurd zakdoekje haar bord afveegt, en, dat er een trek om haar mond speelt als of ze wil zeggen: "Foei ondeugd, je moest ook niet kijken. De maaltijd neemt een aanvang.

Nu veegt ze de handjes van haar kindje af en haar toetje, met haar zakdoekje, dat een opengewerkten rand heeft. En ze neemt 't handje van 't kind in haar twee handen en drukt 't en geeft haar een zoentje op haar groote oogjes en 't kindje vraagt: "Maatje, waarom doet u dat?" En ze kleurt en vraagt: "Wat, Bobi?" "Waarom zoent u me ineens?" "Maar kindje, maatje zoent je toch wel meer ineens?

"Eet maar niet te veel, en Hanna zal jullie om elf uur komen halen; dadelijk meegaan hoor!" Toen het hek achter hen toeviel, riep een stem hen nog achterna: "Meisjes! meisjes! heb jullie wel allebei een net zakdoekje?"

Ik heb zeer beleefd de dames naar huis gezonden, nadat ik de sterkste van beiden, die in bezwijming lag, met den eenigen geur van mijn zakdoekje had tot bezinning gebracht .... Maar, deed Francine wonder-oogend, hoe bleeft ge zoo .... kalm .... zoo sterk? Ik was wel kalm, juffrouw, weerzon Sörge luchtig-pratend, maar waar haalt gij het, dat ik sterk zoude geweest zijn?

Ms. boodschap en allen trekken in rijen van 4 al groetende voorbij het balcon, steeds teruggegroet door H. M., Z. K. H. en het snoezige Prinsesje, die nu eens in het rechter, dan weer in het linkerhandje met een klein wit zakdoekje wuift; het gansche half uur, dat het voorbijtrekken duurt. Prins Hendrik schijnt schik te hebben in het fanfarencorps »St.