Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
'En oud vertelseltje nog eens verteld. 't Was op een zomermiddag dat Jochem, de klompenmaker van 't dorp, zich de zweetdroppels van 't aangezicht wischte zoo had ie geloopen. Met een stevigen ruk trok hij aan de schel van dominee's pastorie; streek met de mouw nog eens langs het glimmende voorhoofd, en vroeg aan Saar de meid die opendeed, of onze jonge domenei thuus was?
Maar toen hij mijn stem hoorde, en merkte dat wat ik sprak geregeld en redelijk was, kon hij zijn verbazing niet verbergen. Hij was volstrekt niet tevreden met het verhaal dat ik hem deed van hoe ik in zijn rijk gekomen was, maar hield het voor een vertelseltje bedacht door Glumdalclitch en haar vader, die mij een stel woorden geleerd hadden, om me duurder te kunnen verkoopen.
In dat doosje vond hij een kalverstaartje, en ware dat kalverstaartje wat langer geweest, dan zou mijn vertelseltje ook wat langer geweest zijn. Eens 's winters, toen er veel sneeuw lag, werd een arme jongen door zijn ouders met een slede uitgezonden om brandhout te halen.
De heer werd bloedrood, mompelde iets in zijn baard, en ontdekte iets merkwaardigs aan zijn schoen, ten minste hij wijdde daaraan al zijn aandacht. Nu nog een klein vertelseltje, dat in de Preanger speelde, 't Was in den vooravond de Regent van X. ontving bezoek in zijne kaboepaten.
Hij behoeft zich immers 't vertelseltje maar te herinneren: Er was eens een koning, en die koning had een dochter. En er was een boerenjongen, en die boerenjongen was een gek. Uit er mee! Of hij Jacoba misschien toch even zien zou? Nu ja, zien; wie weet....! zoo heeft hij gedacht. En of het geen dwaasheid van Helmond geweest is om aan het voorstel van zijn jongen vriend gehoor te geven?
De Chuncho, die ons inderdaad alleen gevolgd was om te zien waarheen wij gingen, en waar wij ons kamp zouden opslaan, begreep dat zijn vertelseltje geen ingang vond. Zonder een woord te spreken, maar ook zonder de minste verlegenheid te toonen, groette hij ons met de hand, keerde naar de rivier terug en zwom naar den overkant.
Geen troetelen, geen suiker, geen wiegeliedje, geen vertelseltje zelfs het licht werd uitgedaan, zoodat niets dan de roode gloed van het vuur de "groote duisternis" verbrak, die door Demi met meer nieuwsgierigheid dan vrees beschouwd werd.
Het sprookje daarentegen is de vertelling zonder moraal, en eindigt dus bijvoorbeeld met de woorden: "En toen kwam er een varken met een langen snuit En toen was het vertelseltje uit," een slot, waarmede kinderen en de groote menschen, die dikwijls als kleine kinderen zijn, volkomen genoegen nemen.
Oomken scheen zich te bedenken, belonkte zijne tien vingeren, die al te zaam rond den gebloemden rand van zijn dessert-schoteltje lagen, herhaalde nog: "alover de zee" en: Dat is toch jammer, hee? fluisterde hij, dat is toch jammer.... dat ze gestorven is.... dat ze gestorven is....? Men keek hem aan met verbazing. Mijnheer du Bessy voltooide in gepeinzen het vertelseltje dat hij begonnen had.
Dus kwam er nooit weer een einde aan het geld en aan het geluk van den soldaat, en toen kwam er "een varkentje met een' snuit, en 't vertelseltje is uit" denk jullie. Mis! Het vertelseltje is nog lang niet uit. Luistert maar verder. Er kwam geen einde aan 't geld, maar wel aan 't geluk van den soldaat. Het luie leventje begon hem te vervelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek