Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Hij zal zoo aanstonds wel terugkomen," en zij begint verschrikt en zenuwachtig te lachen, als de oude heer haar profetie vervult, door zijn hoofd door de deur te steken en te roepen: "En den Franschen kakkerlak, die u leert uw voeten in de lucht te gooien, heb ik vanmorgen met ceintuur, halskraag en al de deur uitgesmeten!"
Hoe rijk gevoelde ik mij vanmorgen, toen zij vertrouwelijk met haar hoofd tegen mijn schouder aanleunde, terwijl ik haar het een en ander uitlegde. Nu gevoelt zij zich thuis bij ons. Ik kijk zóó graag naar hare mooie intelligente oogen, die zooveel zeggen. Het is een dessa-kind. O! wat eene liefdevolle leiding al niet vermag! U zou zoo'n pleizier in haar hebben.
Mijn paard heeft op den terugweg geen vracht achter zich zooals vanmorgen, toen we naar stad reden, en hij zal er niet lang over doen. Ik drink op z'n gezondheid! 't Is 'n best beest.« »Kan je mij en mijn jongen zoo ver meenemen?« vroeg Sikes, de ale naar zijn nieuwen vriend toeschuivend. »Dan moet je dadelijk opbreken,« antwoordde de man over zijn bierpot heen. »Ga je naar Halliford?«
Hij verhief zich als een krachtig man en stelde zich tegenover zijn gast. "Hier ben ik de meester," riep hij, "en hier jaag ik weg." "Kom vriendje," zei Gerard luchtig, "het was vanmorgen zoo boos niet gemeend. Ik heb ook veel geld verloren, en daarom was ik wat kwaad gemutst. Er is wel nader over te praten, beste man.
Verder behoeven we niets meer te hooren; je weet de rest!" Dit was de eerste vertelling van Jan met de Pijp. "Meneer, meneer, vanmorgen is er een jongen van het dorp naar de gevangenis gebracht, omdat hij gestolen heeft!" zoo riep op zekeren Zaterdagmorgen het zoontje van den dokter, toen hij bij den ouden heer Van Laeken achter in den tuin kwam, waar reeds het geheele gezelschap vergaderd was.
»Wie?« riep de dokter, op zijn beurt ontsteld. »De politiebeambten uit Bow Street, mijnheer,« antwoordde Brittles, terwijl hij de kaars nam, »ik en Mr. Giles hebben vanmorgen om ze gestuurd.« »Wat?« riep de dokter. »Ja,« antwoordde Brittles, »ik stuurde een boodschap met den postiljon en ik begrijp nog niet, dat ze niet al eer hier waren.« »Heb jij.... jij dat gedaan?
Wij hebben dan ook al vastgesteld, dat wij alleen bij kalm weder van hier zullen vertrekken en in geval van storm liever eenige dagen langer zullen blijven. Wij hebben in de laatste weken veel gezien en ondervonden en toch, hetgeen wij vanmorgen zagen, toen wij van de landingsplaats naar het hotel gingen, heeft ons geheel in verbazing gezet.
"Mijn complimenten," zeide mijn meester, "ik heb niets met hem uit te staan"; hierop sloot hij het venster van de deur en na eenigen tijd in gedachten op en neer te hebben geloopen, alsof dat hem veel te denken had gegeven, stopte hij mij mijne zes realen in de hand en zeide: "Gil Blas, mijn jongen, je kunt heengaan; ik ga niet zoo vroeg uit en heb je vanmorgen niet meer noodig."
"Ik dacht, kommandant, dat die arme zielen misschien de gort wel zouden lusten, die wij vanmorgen hebben overgehouden!" "Wel, vraag het dan, kerel! Van mij heb je permissie!" antwoordde hij. "Alstublieft, kommandant," zei ik, liep de loopplank af en haalde de jongens, die op hun sukkeldrafje al een heel eind ver geloopen waren, spoedig in. "Hei, hei!" riep ik.
Het zweet brak hem van angst naar alle kanten uit. Als de oude nu maar niet vertelde, dat hij en zijn twee kameraads hem altijd uitscholden, dan was het nog minder. Dat hij stil uit school gebleven en in het water gevallen was, wist vader nu toch al! "Ja, Pels, ik moet mijn jongen naar school brengen. Hij is vanmorgen stilletjes thuis gebleven en op den koop toe in het water gevallen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek