Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Gij hebt ons immers niet zien rijden! Alleen dat korte eindje van het voetpad naar hier hebt gij ons te paard zien zitten. En dat is niet voldoende om een oordeel te vellen." "Maar ik merk, dat zij onze paarden mijden, dat zij dicht bij elkander blijven. Die paarden zijn ontstolen van de Utahs, en gij beiden behoort onder het gespuis, dat die arme Roodhuiden overvallen heeft."
Daar waar de Utahs de geheele breedte van den canon bezet hadden gehouden, was nu niet één hunner te zien. Old Shatterhand zocht met de uiterste voorzichtigheid verder; maar Utahs ontdekte hij nergens, en den hoofdman evenmin. Dat kwam hem zeer verdacht voor. Hij keerde terug, om Winnetou en Old Firehand te halen, opdat die aan zijn opsporingstocht zouden deelnemen.
En terstond daarop riep de Apache: "Wie kent Winnetou, den hoofdman der Apachen? Wie tegen hem zijn geweer opheft, verliest zijn scalp. Howgh!" Waren de Utahs van gedachte geweest, dat zij den vijand enkel vóór zich hadden, zij zagen nu dat hun ook de terugtocht afgesneden was. Daar stond de machtige gestalte van Old Firehand, en de slanke, fiere gestalte van den beroemden hoofdman der Apachen.
"Ja, Winnetou kent de gebruiken zijner roode broeders, en Old Firehand is ook genoeg daarmee bekend, om mijn onderstelling te deelen. De Utahs dragen de oorlogskleuren, en beschouwen dus de bij hen zijnde blanken als vijanden. Die moeten gedood worden.
Dit was nog noodiger zelfs, dan morgen de aankomst van Winnetou en zijn beroemde blanke metgezellen af te wachten. Daar die het hooggebergte in en naar het Zilvermeer wilden, moesten zij op alle manieren ontwijfelbaar in handen van de Utahs vallen. In het belang der hoofdmannen diende men dus zoo spoedig doenlijk op te breken.
"Ook ik twijfel daaraan niet. Maar waar zijn ze naar toe? Daar verderop zijn zij rechtsaf geslagen, dus niet verder langs den Grand-River naar beneden, maar naar de beek bovenwaarts naar het Hertendal. Zij rijden dus de Utahs regelrecht in den mond." "Dat is hun lot; dat hebben zij zich zelf bereid. Wij kunnen niets daaraan veranderen." "Oho!" riep Old Firehand. "Wij moeten het veranderen."
De Apache heeft dikwijls over u gesproken, en u vandaag nog toen wij voor het bivak der Utahs lagen, een kleinen held genoemd." "Een.... kleinen held!" zei Frank hem na, terwijl er een gelukzalig lachje over zijn gelaat gleed. "Een.... kleinen.... held! Dat moet ik in mijn oor knoopen. Gij hebt goed geraden, wie ik ben; maar nu weet ik nog niet of ik goed geraden heb?"
"Wilt gij daarmee zeggen, dat ik plan had om u te schaden?" "Ja." "Dat is onwaar." "Geef u maar geen moeite om mij te misleiden! Ik weet alles. Wij moesten hier gedood worden, in weerwil dat wij met de Utahs de vredespijp gerookt hebben. De Yampa's hebben u gisteren boodschappers gezonden, en zijn daarna zelf gekomen. Elke onwaarheid, die gij verzint, zal tevergeefs gesproken zijn.
En dat was juist de bedoeling van den Grooten Beer geweest. Het water mocht niet naar buiten in den canon wegvloeien, doch moest in het inwendige van het eiland binnendringen. De achterste Utahs, die niet onder de steenen bedolven werden, waren verschrikt achteruit gevlucht naar de andere afdeeling, om daar te vertellen, wat er gebeurd was.
Doch er komen nog tweehonderd krijgslieden van de Navajos, om tegen de Utahs te strijden. Met hen willen wij noordwaarts trekken, om de scalps der Utahs te halen." "Past maar op, dat zij niet de uwen nemen. Hebt gijlieden wachtposten uitgezet?" "Waartoe? Hier zijn geen vijanden te vreezen." "Er zijn er meer in aantocht, dan u lief zal zijn. Is de Groote Beer aan het meer?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek