Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Tot op het oogenblik der beraadslaging kunnen wij ons gerustelijk slapend aan de Utahs toevertrouwen. Laat ons van de rots afklauteren naar beneden en te paard stijgen. De Roodhuiden maken aanstalten om op te breken." Knox en Hilton waren door de Indianen op hun paarden vastgebonden.
Hier zullen wij blijven, tot de duisternis ons toelaat om de Utahs voorbij te komen. Brengt de paarden achteruit, waar zij kunnen drinken, en knevelt de gevangenen weer, en maakt dat zij niet kunnen schreeuwen." De Roodhuiden namelijk hadden ook zijwaarts moeten klimmen; daarom waren de boeien van hun beenen afgenomen.
Wij komen stellig nog wel weer in aanraking met de Utahs; en dan zal het wellicht op de een of andere manier mogelijk wezen, om in het bezit te komen van de kleeren, die de kornel aanhad; en die kunnen wij dan onderzoeken." "Ik heb er een zwaar hoofd over.
"Wij zullen geen omweg maken, maar naar dat dal rijden, en toch niet in handen van de Utahs vallen." "Is dat mogelijk?" "Ja. Vraag het maar aan mijn broeder Old Shatterhand. Met hem ben ik in het Hertendal geweest. Wij waren alleen, en werden vervolgd dooreen grooten troep zwervende Elk-Utahs.
Op deze wijze trokken de Navajos en de blanken telkens verder achteruit, aanhoudend door de Utahs vervolgd, totdat de blanken en hun bondgenooten dicht bij de plaats kwamen, waar zij zich vroeger verborgen hadden gehouden.
Dat ging zoo voort zonder ophouden, nu eens zachter en dan weer harder. "Weet gij wat dat is?" vroeg Droll aan zijn Moritzburger neef. "Dat zal waarschijnlijk de doode lijkaria voor den ouden hoofdman zijn, geloof ik." "Juist. Bij de Utahs beginnen de gezangen eer nog 't lijk ijskoud is geworden.
Toen ik mijn broeders lijk aan mijn krijgsmakkers overgegeven had, heb ik de oorlogskleuren van mijn gelaat verwijderd, om door de Utahs niet dadelijk als vijand herkend te worden." "Ik geloof u; gij zijt een Navajo, en gij zult vrij zijn." Nu riep de Gele Zon driftig: "Hij is een Utah, een van mijn onderhebbenden, een lafaard, die zich door een leugen tracht te redden."
Boven slechts weinig kreupelbosch vormden de kruinen der hooge boomen zulk een dicht loofdak, dat het licht der maan er slechts op enkele plaatsen even doorheen kon dringen. Dit was het Woud des Waters, waar de Utahs hun legerkamp hadden opgeslagen.
Dan hebt gij dubbel en dwars den dood verdiend, want gij zijt een afvallige, een verrader." "Neen, neen! Gij vergist u!" "Ik vergis mij niet. Gij hebt u op de een of andere wijze meester gemaakt van mijn geheim, en het aan de Utahs meegedeeld. Nu zult gij verdrinken juist zooals zij verdronken zijn."
"De Groote Wolf heeft altijd gelijk," antwoordde de man, die het met de spitsvondigheid van den hoofdman volkomen eens was. Zijn uitlegging moest, natuurlijk, iederen krijgsman der Utahs naar den zin zijn. "Morgenochtend zullen de zielen der bleekgezichten reeds de eeuwige jachtgronden betreden, om ons daar later te bedienen," vervolgde de hoofdman. "Wilt gij hen overrompelen?" "Ja."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek