United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kort vóór of na den eersten Kruistocht waren de oudste Chansons de geste reeds gedicht: de grootsche Chanson de Roland, de indrukwekkende Lorreinen, barbaarsch als de Roodhuiden, de bloedige Raoul de Cambrai, Girart de Roussillon, een deel van den Guillaume d'Orange, de Aiol.
En bij de vrees, die de Roodhuiden voor uw karabijn hebben, behoefden wij, geloof ik, niet te wanhopen. Zij zouden het wel uit hun lijf gelaten hebben, ons te na te komen." "Dat geloof ik ook wel; maar zij zouden ons hebben laten doodhongeren.
Maar dat was enkel een voorspel, daarna begonnen de pret en de pracht pas goed. Met z'n allen liepen we verder, kinderen en volwassenen, door de groene lanen, het stof opjagend met onze voeten, tot we kwamen in Amerika, bij de Roodhuiden.
Ik zal mij zóó weren, dat de vonken heel tot Groenland spatten." Nu begon de orde zich onder de Roodhuiden te herstellen. De kring werd weer gevormd, en de Groote Wolf liet drie krijgslieden voor het front komen, die hij voorstelde als de zich aangeboden hebbende vrijwilligers. "Wijs nu dan de paren maar aan," verzocht Old Shatterhand. De keus was voor de Roodhuiden goed getroffen.
Tot op het oogenblik der beraadslaging kunnen wij ons gerustelijk slapend aan de Utahs toevertrouwen. Laat ons van de rots afklauteren naar beneden en te paard stijgen. De Roodhuiden maken aanstalten om op te breken." Knox en Hilton waren door de Indianen op hun paarden vastgebonden.
Toen hij weer binnenkwam berichtte hij: "Rechts van ons, in het noorden, dus dal-opwaarts, branden verscheiden vuren onder de boomen: daar kampeeren dus de Utahs. Benedenwaarts in het dal is het donker. Daar moeten wij dus heen. Misschien staan daar geen Roodhuiden.
Wel verschaft de bondsregeering de noodige middelen, om in het te kort komende te voorzien, maar de agenten en andere lieden houden een groot deel van hetgeen voor de Roodhuiden bestemd was, voor zichzelf.
Eerst tien maanden na den slag van Pea-Ridge werd de vrijverklaring uitgevaardigd: de slaven der roodhuiden waren vergeten geworden. Alleen gelaten met hunne voormalige meesters, buiten bereik van alle hulp of ondersteuning uit Washington, wat moesten deze vrij verklaarde slaven nu gaan aanvangen?
"Het is een list, en die hebt gij hem zelf vergund." "Oef, oef! Ja." En oef, oef! riepen ook de andere Roodhuiden, toen de hoofdman hun de woorden van Old Shatterhand vertolkte. Hun gelach verstomde, en hun spanning verdubbelde, vertienvoudigde zich. Zeer spoedig had het Hert den beukeboom bereikt. Hij moest daar driemaal omheen.
Daarop had ik hem wel gezegd, dat wij vleesch in overvloed hadden aan onze paarden; maar gij begrijpt wel, dat ik liever van honger zou omkomen, dan mijn prachtigen hengst dood te schieten." "Dat zoudt gij zelf ook niet hebben behoeven te doen. Want zoodra de vijandelijkheden begonnen, zouden de eerste kogels van de Roodhuiden natuurlijk op onze paarden gemunt geweest zijn."
Woord Van De Dag