Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 oktober 2025
Grijsgrauw de lucht, triestig, kil. Een fijne, koude motregen. Stil lag 't kamp, onzegbaar droevig, onzegbaar ellendig. Naast elkander de wagens, de lange roode, gele, blauwe kermiswagens; logge, vuile gevaarten verzinkend in slik. Naast elkander het gore wit der daken.
Waarlijk, alleen een norsch en triestig bijgeloof verzet zich tegen Blijheid. Waarom toch zou het gepaster zijn honger en dorst te stillen dan neerslachtigheid te verdrijven? Integendeel, hoe dieper Blijheid wij gevoelen, tot hoe grooter volmaaktheid gaan wij over, d.w.z. hoemeer zullen wij deel krijgen aan den goddelijken aard.
Maar hij werd in-eens ernstig, feliciteerde Bernard, hem vast in de oogen kijkend, en bleef toen even voor zich uit staren, een beetje triestig. Hendrik stootte Bernard aan: "Die denkt: 'k wou dat ik al zoo ver was," fluisterde hij. Maar André, die 't gehoord had, bromde "verrek!" en dronk zijn borrel uit in één teug.
"Kijk nóu 's," stootte Go haar opeens aan, toen ze vlak bij college waren: Louis Hoefman stond met 'n kleur op z'n triestig gezicht bij 'n boom en gooide armen vol naar Lize, die meer perplex dan geërgerd zich omgedraaid had, om te vragen, wat 'm bezielde, en nu de vochtige sneeuwmassa vlak in 't gezicht kreeg, terwijl de aanvaller, als ontzet over z'n eigen stoutmoedigheid, z'n hoed voor haar afnam, maar toch weer 'n nieuwe bal pakte.
't Knetterend kaarslicht kaatste flauw in den spiegel. Ze had de deur op slot gedaan, bang voor den vreemden man in huis, soesde voor zich heen, triestig, met een huilerig gevoel van onvoldaanheid. O God! O God! Plots was ze helder wakker, duwde 't hoofd in de kussens, snikte zoo hartstochtelijk, dat 't lichaam in rukken bewoog.
De kinderen vergezelden hem tot aan de bamboebrug over de stortbeek met zijn klaterenden loop. Lucia liet hem op haar arm leunen, en ze verdwenen uit het gezicht der kinderen. Basilio stapte luchtig voort, in weerwil van zijn omzwachtelden voet. De noorden wind giert, en de bewoners van San Diego bibberen van koude. 't Is kerstnacht, en toch is het dorp triestig.
't Was om dol te worden, om te gaan razen!.... Maar weer kwam hij tot bedaren en begon zich dan triestig en moedeloos te voelen. Wat moest hij nu doen? Hoe zich gedragen? Hij hield zooveel van haar, en haar liefde deed hem zoo goed; hij vond 't zoo heerlijk, zoo iets onverwacht-nieuw-heerlijks bij haar te zijn, dat hij er haast niet aan denken kon haar voortaan te ontwijken.
Nu, God zij geloofd, zijn zij geëindigd, tenzij ik nog aan die kwade waar een slechte zou willen toevoegen, waarvoor de hemel mij behoede. Want zonder te blijven bij zulk een triestig onderwerp, zal ik over iets vroolijkers en beters beginnen, waardoor ik misschien een aanwijzing geef tot wat morgen moet verteld worden.
Dat kan wel, al ben ik er niet zeker van... soms tel ik de keeren dat ik speek, 't zijn cijfers, Snepvangers! Soms zie ik van alles in mijn speeksel, allemaal dingens om te lachen, want ik ben nooit triestig. Ik heb u al zoolang in 't oog gehouden, ik was bang dat het speeken een ziekte was!... Ik had het wel in de gaten, maar 't is geen ziekte, al zou dat wel kunnen bestaan; de speekziekte!
Grootvader Wessels keek zoo triestig en sprak bitter weinig. Bart was in den tabak um slekke te stêken en 't onnut te hakken. "Oangriepen zou ie zich," dat had hij gezegd, en nu het op scheiden aankwam nou had ie 'r ook spiet af dat Frerik de deur uitgoeng.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek