Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
De worst begon te braden en te prutsen, Katerliesje stond er bij, hield den steel van de pan vast en soesde zoo'n beetje heên. Toen viel haar in: »Terwijl de worst braadt, kan ik wel even in de kelder het bier aftappen.« Ze zette toen de pan van het vuur, nam een kan, ging in de kelder en tapte bier.
Dan zou Edward den Zondag in Amsterdam komen doorbrengen en bij Bernard, op de kanapee, logeeren. En Bernard was weer alleen in den trein. Maar hij voelde 't nog niet dadelijk, 't alleen-zijn. In zijn warm hoofd roesde en soesde nog al 't gepraat van den dag, hij hoorde aldoor de stemmen van Edward en zijn vader.
Lang was het stil tusschen hen tweeën, hij keek hoe hij het verdere nu zou zeggen. Zij dacht en leefde en soesde en groeide. Daar begon hij weer, en een groot visioen begon te stijgen in de stille lucht der fabriek. Hij leek wel een zanger die in de oude tijd zong van de helden en hun daden, voor de koningen der landen.
De wind soesde om haar neus, over haar wangen, in zachte koeling, streek frischheid over haar oogledenranden, die naar de zon mondden, bebeefde haar heete hoofd met kil-prikkelingen, onder de haren door. De zachte wind kwam door haar mouwen, onder haar onderbroek en door de spleten van haar ochtendjapon van voren tusschen de knoopen, naar haar huid en plekte stil-frisch.
Zoo'n enthousiaste uitdrukking had hij nog nooit van hem gehoord.... En hij zag de dof-glanzende staring van zijn oogen, even, naar dat schilderijtje.... Er was passie in dien blik.... En nu werd 't Bernard helder.... Dat was 't weer, altijd 't zelfde!.... alleen verschil van hartstocht verdeelde de menschen. Hij soesde weer.
Een dee z'n bek open en loeide pijnlijk. "'k Mot effen rusten." Hurkend naast elkander, de pakken neergesmeten op het gras, hijgend, zweetend, zaten ze. "'k Zie zoo de sterren voor me oogen," zei de ouwe. Trien zat stil, met twee dingen in d'r gloeiende, moeë hoofd waarover ze soesde... water om te drinken of zure balletjes en de komiekigheid van d'r droom.
Men soesde en dommelde zoo genottelijk, te midden dier opgehoopte schatten, door den rijken vrede uitgestort, slechts nu en dan in zijne zoete droomen gestoord door het doffe gerucht van den in de verte woedenden oorlogsstorm.
Even soesde Essie in overweging van 't voor en 't tegen dan ineens druk-lachend zei ze: "...Weet uwe wat? Weet uwe wat? Leit u bij mijn uw dalles dan hebbe we allemaal
Dat had hij nu toch gedaan, want Edward zou hem willen troosten, bemoedigen, opwekken, en dat is immers helpen. En hij soesde over 't plan den eerstvolgenden brief van Edward ongelezen te verbranden. Er hing een nattige damp, een kille motregen-atmosfeer in de nauwe straatvallei.
De mattenvlechtster soesde nog altijd voort, terwijl de jonge moeder zich bezig hield met de beschouwing van haar kind, dat gretig zoog aan haar borst. Ze hield het hoofd een weinig op zijde met een uitdrukking van stil tevreden genot. De schaduw van het muurtje was ingekrompen tot een smalle strook, en over haar hoofd begon het eerste zonlicht te glimmeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek