Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Koud, ziekelijk-rillend, dee-die de deur open, ineens naar de bedstee kijkend om 'r te ontgaan. Poddy sliep. Serre, 't oudste zusje, lei 'n vinger op 'r mond, wees naar 't matras op den grond. "Ze heit venacht geen oog kenne dich-doen," fluisterde 't kind, 'm nog eens manend om zacht te loopen. In de scheemring achter de tafel, zag-ie 'r.
Zoo was 't het beste geschikt, niet te duur. De kamer dee vijftig cent in de week en hij was vrij. Bij Podnowsky, den Pool, stond de kamerdeur aan. De lamp had gestoomd. Zweving van roet was tot op 't portaal. "De lamp heit gewalmd. 't Stinkt," zei Poddy, die rondliep op kousen met knollige gaten. Aan oude bretels hing zijn broek en de paars-groene borstrok omspande de magere borst.
Ze was haast verbruind, met bellen van vocht en er onder stond vaagjes-gedrukt met bleekende letters: Wilhelm Tell befreit sich durch einen Sprung aus Geszler's Gefangenschaft. De menschen an tafel redeneerden nog druk. Mijntje, Rebecca zaten gieglend te fluistren. Podnowsky, de Pool, ze noemden 'm Poddy twistte met Essie en Suikerpeer. Eleazar, vermoeid van het slentren, knikte in slaap.
Voor 't eerst zag Eleazar 'm van dichtbij 'n jongen van zestien of zeventien, of vijftien, met aankomend snordons, bleek en met vet-rooie lippen. Hij kon ouder geweest zijn, dor mannetje als-ie leek. "Dag", zei-ie, Eleazar niet herkennend. "Hei-je verkoch?" , vroeg Poddy, 'n doos overnemend, waarin netjes gerijd de sigaretten lagen. "Nimmendal", zei de jongen, bot.
Elk oogeblik kan hier kan hièr 't ergste met je gebeuren ja, 't èrgste En dat zeg 'k niet om je bang te maken dat zeg 'k, omdat je met geweld wil..." Poddy keerde z'n beenig, onherkenbaar gelaat naar Rebecca en Eleazar, keek ze om beurten in de oogen. "W
"Draai 'm over zijn kop!", schreeuwde Poddy weer. "Hoe ken men zien wad-de kop en wad-de togus is?" , gijnde Suikerpeer. Met viel de la uit de tafel, wat zoo'n smak gaf dat Essie en Mijntje en de kindren op 't portaaltje te hoop drongen. "Nah! Nou zeg 'k niks meer! Hij heit z'n zin!", gromde Poddy. "Hoe ken men zoo verstopt, zoo stom zijn", begon Essie te verwijten.
Blinde tante Reggie lachte èn Essie èn Mijntje èn Rebecca de meisjes met proestend na-giglen en schuw-driestig kijken. Essie die 't kind had gesust, vertelde dan verder: "...Weet je nog van Joozepie oleveschonoe Wil u gloove Poddy: we hebbe ellef kindere gehad! as diè wakker kwam en we deeë iets ù begrijp me wel, dan begon-ie te roope: v
"En weèr niet slape? Jullie kruipen boven ik benejen. As je lastig wor, Poddy, laat 'k je smoeze. Want morgen ben je 'n koning." "Nee, Eli," begon zij weer. Maar hij hield vol. As-ie niet zoo'n egoïst was geweest, had-ie 'r eerder an gedacht. Weèr de kinderen wakker weer zij in de kou opblijven? Nee, 'r gebeurde niks van.
Een oogenblik klonk 't raspend geroggel, 't slurpen der strot zoo klagerig-scheurend, dat Rebecca begon te schreien en Eleazar dacht dat-ie zou stikken. "Drink dan 's, vader!" , huilde 't meisje, 't glas in de angstig-bevende hand. "Hoor je niet, Poddy? Drink is! ", drong Eleazar aan, zèlf 't glas nemend.
Rebecca bij 't dakraam, lei met 'r hoofd op de tafel te snikken. En onafgebroken-smartlijk klonk uit het bedgat het jammrend geweeklaag, het heftig gesnotter van den grijsaard. "Waarom huil je nou, Poddy? Kom nou", suste Eleazar: "hei-je geen dokter?"... "Nee", snikte de jood: "hellept niks, niks!"... "Zal 'k 'm roepen?" "Nee géen dokter geen dokter!".
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek