Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
"Mijn tijd! zijn dat allemaal presenten?" riepen mijn zusters Letje en Keetje, terwijl zij, haastig opstaande, een hoektafeltje bijschoven om er mijn waren op uit te stallen: de twee jongsten, Karel en Truitje, klapten in de handen en dansten van vreugde. "Wel Ferdinand!
Dat is lekker, hé, dat zal je goeddoen. Och, stumperd wat zijn je schoenen en kousen doornat! Kom hier, ik zal ze uittrekken. Nu, nu! wees maar niet bleu! Och, God! wat heb je magere beenen.... Zijn achterpoot? Wrijven? Met speekolie? Ja, goed hoor! Eet nu maar eerst je bekomst en vertel dan." Dorus at met smaak, wat vrouw Keetje hem had voorgezet.
"Hoe varen Letje? en Keetje?" vroeg Henriëtte, zich naar Suzanna wendende, als wilde zij mij de gelegenheid afsnijden om verder over onze ontmoeting op Guldenhof uit te weiden. Ik had gehoopt, dat zijn tochten hem wat zouden verbeterd hebben; maar och! hij is te huis gekomen zooals hij gegaan is, behalve dat hij deze reis geen pruik ophad."
"Maar 't is toch zoo goed voor je, Keetje; 't is tegen de koorts. Hermans heeft het ook gebruikt, 't zijn alsem-knoppen op brandewijn." "Laat mij met rust: ik kan het niet innemen." "Wil je drinken?" "Ja! geef mij water, veel water! En dan wil ik slapen." Voorzichtig licht de acrobaat het hoofd der zieke op en brengt haar een glas aan de lippen.
Deze werd dus, terdege in wollen dekens gewikkeld, naar het andere vertrek overgebracht en daar lag zij thans gerust te slapen, terwijl Keetje nu en dan heel zacht binnenkwam om de kachel te verzorgen en te zien of de zieke al wakker was en naar haar ontbijt verlangde. Eindelijk hoorde ze Elsje diep zuchten en met een zwak stemmetje vragen: "Ben jij daar, Keetje?"
Keetje stak de gaspitten aan, deed de overgordijnen dicht, stookte het vuur wat op en verdween. Het zag er nu vroolijker uit in de kamer, vond Elsje en haar tante keek ook heusch wat vriendelijker. Dit deed haar moed scheppen om te vragen: "Zou ik mijn eigen jurk niet mogen aanhouden, tante?" "Neen, Elsje, dat gaat heelemaal niet.
Klagt van den kleinen Willem op de dood van zijn zusjen. Het geschenk. Welkomgroet van Claartje voor haar kleine zusjen. De ledigheid. Het hondjen. Het gebroken glas. Eene vertelling. De godsdienstigheid. De haas. Eene vertelling van Dorisje. Jesus. Een zangstukje. De drijftol. De pruimeboom. Eene vertelling. De bedelaar. De ware vriendschap. Lotje en Keesje. De gezondheid. Klaartje en Keetje.
"Gekke jongen," zei vrouw Keetje dan, terwijl zij hem het haar uit de oogen streek en medelijdend aanzag, "weet je wat je voor me doen kunt? Vrede houden met Betty." Dorus beet op zijn lippen, als hij antwoordde: "'k Beloof het u", en hij deed zijn best om zich in te houden, als het wonderkind, om hem te plagen, een hoogen rug trok of kromme beenen maakte.
Hier vertoefde ook Z. M. Koning Willem III in de moeielijke tijden van 1870 een achttal dagen, om buiten het hof en de staatsdrukte rust te vinden in het schoon dezer streek. In de nabijheid vond men voor enkele jaren nog het "Hôtel Hildebrand", waar Keetje van der Made, "het Brabantsche meisje", woonde, door Beets geteekend in zijn Camera Obscura.
"Niet zoo wild rijden, niet zoo wild!" had vader juist geroepen, toen op eens, doordat Dora de bocht te kort nam, de sportkar omsloeg en Bob en Hansje er uit en in 't gras vielen! Groote ontsteltenis! Vader, moeder en Keetje kwamen dadelijk aanhollen, want beide logétjes hieven een erbarmelijk geschrei aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek