Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
"Kjoa... joa... kg... hêt gij wel scheune te spreken, boe oer Dons," hakkelde Kneuvels, met ingespannen handenwringen de weerspannige woorden uit zijn mond halend, "kg... hêt gij de goên tijd ggghad... moar kkk da ge nou nog moest be... be... beginnen kt 'n zoe zoe euk kk azeu nie mier zijn!" "De goên tijd, zegt-e gij," antwoordde Dons ernstig, met oogen van verbazing. "De goên tijd!
En Janboer begon: "Joa dokter..." Maar moeder Trijntje, die in des boers afwezigheid, onder snikken en hikken van Jenneke de toedracht der zaak had vernomen, viel hem in de rede met een: "Loat ik nou sprêken, Jan. Hoe 't gekommen is dokter? dat za'k oe zeggen, heur ie.... dat za'k oe wel zeggen...."
'K hè hem doar op 't hof zien leupen," hoorde zij het meisje eensklaps zeggen. En zonder de minste moeite wist Rozeke zich te beheerschen terwijl ze doodkalm: antwoordde: "Joa, 'k hè hem euk gezien. Hij es zeker zat?" "'K en weet 't nie, bezinne; hij 'n ziet er toch moar oardig uit. As hij om eten komt 'k zal 't hem toch wel moete geven?"
Joa boer, zoo mo'j d'r moar over rekenen; en of Jenneke nou al verkeerd gelêft het, d'r zou 'r toch nog wel een te veinden zin, die zou zeggen um den Heere noa te sprêken Ik rêken oe de zunden niet toe; en die, um de wereld geen achterdocht te geven, zou zeggen: Boer, ik zal oe en Jenneke wel weer in eere stellen. En, boer, wat zou ie wel zeggen, as ik Jenneke is tot vrouw nemen wou?"
"Hè... hè hè-je de peirden al gegeên, I... I... Ivo?" vroeg stotterend de boer. "Joa ik," antwoordde hij lomp, zonder zijn meester aan te kijken. En zijn barsche blik bleef eensklaps strak gevestigd op Rozeke, die hij nu naast Alfons ontdekt had.
Het strijkt de spitse oortjes in zijn hals, en wringt en kronkelt zich, en strekt het stompje naar mij uit, terwijl het mij snugger aankijkt, met zijn heldere, wakkere, bruine oogjes. Daar komt de vrouw. 'n Pijntsje bier, bezinne. Het glas wordt mij gebracht. Scheun weer, e-woar, meniere? Joa 't doanig scheun weere. Ik proef even van 't bier, dat akelijk zuur smaakt, en weet niets meer te zeggen.
Moar Kerdúle gebruikt heur verstand, zeg ik ulder. Ze zal zelve wel inzien dat da niet meugelijk 'n es." Joa joa joa moar... wa... wa zillen Bruuntsjen en Leenie doarvan zeggen?" stotterde Coben, die aan de oude gebruiken hechtte en bang was den knecht en de meid te beleedigen. Wel, loat ze zeggen wat dat ze willen; we zijn toch zeker wel miester op ons eigen hof!" riep Standje vrijpostig.
Da es noarvolgens dat de kirn vroeg of loat af es: vijf koartiers, 'n uur en half almets." Ach!... en zonder iene kier te rusten?" Natuurlijk; van os er hij uitschiedt, krijgt hij weere 't hekel in zijn vel." Och...!" Joa moar 't 'n es zeu irg niet of da ge wel mient, ieffreiwe," glimlachte nu ook Bruuntje, die nog even bij het wiel was blijven stoan.
"O, dan zul je daar zeker nog al in thuis wezen." Jochem slaat een schuin linkschen blik op het borstbeeld van Bilderdijk, dat op de hooge boekenkast staat, en zegt: "Zou 'k oe verzuuken domenei!" "Komaan Jochem, dan moest jij me eens op den weg helpen...." Jochem, steeds naar boven ziende, knijpt een oog dicht, en drukt de lippen opeen. "Nietwaar Jochem, Noach had drie zonen?" "Joa wel!"
"O joa ik, zille, mejonkvreiwe!" antwoorde Rozeke met stralende oogen. En plotseling ontsnapte 't haar, onwillekeurig, terwijl haar blik zich even op den heer die 't meisje vergezelde vestigde: "En gij euk, mejonkvreiwe? Zijt-e gij euk gelukkig?" "O ja, zeker, zeker, ik ook," lachte de jonkvrouw, met teederzachten oogenglans de richting van Rozeke's blik even volgend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek