Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Hij voelde eensklaps als een tinteling heel zijn lijf doorstroomen, en het ontsprong als van zelf uit zijn lippen, het borrelde en bruiste op als 't water uit een bron, terwijl hij zich, met snel-hamerend hart en jagenden adem, weer tot de dikke vroolijke deerne wendde: "Of ik heur nie geirn mier 'n zie! Joa ik, zulle, 'k zie heur zeker nog geirne!" Hij hijgde en stokte.
Maar terwijl meester De Vreught zich rood van toorn tot de beroerde kerel omkeerde en dreigde hem aan de deur te zetten, slaakte Kinel een brutale spotlach en antwoordde hij, schouderophalend: Joa! ...zu! ...O, maai as da precies gelaaik, zulle! Maai kan da volstrekt nie schele!
"Op ou en op mejonkvreiw Anna; 'k zoe toch wel wille weten of dat die jongen b'ron heur lief es, en of ze mee hem zal treiwen, en of ze gelukkig zal zijn." "Zij-je gij gelukkig, Rozeke?" "Joa ik, o joa ik, Fons," streelde haar stem, met een teedere intonatie van zalig-ontroerde overtuiging. "We zillen allen twieë zeu gelukkig zijn, e-woar, mijn Rozeke?" "O joa w' Fons, o joa w' Fons."
"'En mikske!" zegt de gastvrouw, "veur de kienders; 'k hèt 'r veur gezurgd dat ie 'en moand of wat varsch kan blieven." "Wel foei, da's alté!" zegt mevrouw. Mijnheer, alvorens in het rijtuig te stappen, drukt nog eens recht vertrouwelijk neef en nichts handen, en voegt er gemoedelijk bij "Nu, we zien je toch eens?" "Joa, joa, hier a'j weerum kumt!" lacht de dikke neef.
O joa, joa, 't es woar! Ze zijn zeker in den tieprie gebleven. Wacht, 'k zal z' ou goan hoalen!" Maar Leontientje was reeds buiten, hollend als een wild jong veulen naar de "loeze". In allerijl namen de broeders de gelegenheid te baat.
"Hawél, joa joa, 't es goed, lijk of ge wilt," antwoordde zij als versuft, met hooge kleur en op 't punt in tranen uit te barsten. "Moar 'k en wil ik niets, zeg ik ou!" riep hij nijdig, "'k Vroag ou joa of nie of 't ou gedacht es. Keunt-e doar nou nie op antwoorden?" "Hawèl joa 't dan, joa 't, 't ès mijn gedacht!" stamelde zij, bleek en bevend.
"Joa moar w
En in de duisternis zag hij den boer daar buiten staan, een donkere, vaag omlijnde gestalte, tegen zwart-blauwen, flonkerenden sterrenacht. "Dag Al... Alfons," hakkelde de boer. "Goe... oe weere te weege. Wi... ilt... e gij de Van Doalens goan roepen, 'k zal ik o... om d'ander goan?" "Joa ik, boas," antwoordde Alfons, die zich reeds aan 't aankleeden was.
"Dat marcheert nog al heen," hernam de knecht, de witte handschoen uittrekkende, om de aangebodene hand te vatten: "'t Is lang geleden dat ik je gezien heb." "Joa, joa," hernam Wessels: "De been' zin al zoo best niet meer; 'k wor oud, man!"
"Joa ik," knikte Alfons glimlachend; en hij duwde de poort open. Plotseling, zonder overgang, kwamen zij van de roezige drukte der straat in heerlijke, volkomen stilte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek