Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Bulderend sloeg de wind naar binnen, gauw de deur dicht! Brr, wat was het koud. Krijn liep al op hem af. "Nou vooruit! wat laat je ons lang wachten. Moet je geen jas aan, heb je je brood?" Hij dacht niet anders of Bart ging mee. "Hij heb em stikum gesmeerd, natuurlijk," lachte Jaap. "Heb 't lamme, ouwe wijf 't niet in de gaten gehad?" dat was Bart toch te kras.
Zij waren na de Anschluss uit Oostenrijk gevlucht. Het waren Joden-christenen. Toch kregen ook de twee kinderen de gevreesde oproep om zich te melden. Ds. Sikkel maakte tijdens de dienst een opmerking over het onheil dat de familie Braun getroffen had. Tot de kerkgangers behoorden de twee broers Jaap en Gerard Musch, toen 29 en 21 jaar oud. Na afloop van de dienst spraken ze ds.
's Avonds zag hij voor zijn huis de maan opgaan. 't Trof hem, hoe plechtig stil 't daar buiten was en hoe statig de maan omhoog rees. In de stad moest je 'm zoeken tusschen hooge daken en schoorsteenen, maar hier zag je 'm al, krek als ie boven den horizon kwam. En Jaap had een gevoel gekregen, of hij zijn pet had willen afnemen, net als in de kerk, wanneer de meester zoo mooi op 't orgel speelde.
Jaap hield veel van de hei. En weet je waarom? Omdat je er zoo goed kon prakkizeeren. Dat prakkizeeren was zooveel als een familiekwaal. Vader had er ook last van gehad, maar toen hij er meê was opgehouden, was 't ook metéén met hem gedaan geweest.
"Ja, ze loopt in de goot." "Och, die arme vogeltjes. Als poes ze ziet, eet zij ze op." "Wat zou ze doen, ze zit zoo stil als een muisje." "O Bobbie, misschien ziet ze al een vogeltje. Ik ga haar in den staart knijpen. Jaap heeft mij verteld, dat, als je een poes, die loert, in den staart knijpt, ze het vogeltje of muisje niet kan krijgen." "Laten we dan dadelijk gaan.
"Hij lachte. Jaap wordt nooit boos. Hij zei.... wat zei hij ook weer, Bobbie?" "Hij maakte het kikkerpaard los en zei: "ga maar gauw naar je vrindjes." "Toch aardig van Jaap," lachte Nel. "Jaap maakt ook altijd wagentjes van wortels en kransjes van bloemen. Dan doet hij poes en Bruno er een om. Maar die vinden dat niet prettig, hoor. Jaap zegt dan altijd, dat ze jarig zijn.
"Je moeder ook al?" "Neen, die nog niet." "Nou, weet je wat, dan wachten we tot je moeder weg is en dan kom je stil door de achterdeur. Ze kan je toch niet naloopen. "Je bent ook zoo'n flauwerd. Ga nou gauw terug, dat je moeder niks merkt; ik wacht met Jaap bij de schuur." Bart ging schoorvoetend naar huis terug. Zou hij dat doen? Als hij maar terug was vóór vader en moeder.
Tenminste niet veel. Ik herinner me, dat Zola en Jaap Maris tamelijk ongeschonden bleven en misschien nog wel de een of ander. Bekker las uit Dante voor, de Prediker en 't Hooglied en 't boek Job kende-i uit z'n hoofd. 't Was heel indrukwekkend. Van de buitenwereld merkte je niet veel op dat hok.
Nou ging ze sterven, door eigen schuld. Door eigen schuld? Die vraag rees voor het eerst in zijn hart op, heel beslist en duidelijk. Door eigen schuld, Jaap? Maar als jij ze met haar kindje in huis had willen nemen, als jij je hoogmoed wat meer de zweep had laten voelen, had ze zich dan ook behoeven dood te werken?
"Ja en als jullie dan heerlijk bij je Maatje zit en bij Miekie, Bruun en Jaap, dan zitten wij helaas weer op school," zei Dolf zuchtend. "Maar nu kunnen we nog zingen," zei Door en met een potlood de maat slaande, begon ze: "'t Is vacantie, nog vacantie. Hoera vacantie boven." En allen vielen mee in: "En ieder, die 't niet zingen wil, Die moet er aan gelooven."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek