United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Brr! dat mag hoogdravend, of liever laagvallend heeten," zeide ik: "hoe jammer, dat de vervaardiger van al die kunstgewrochten de zedigheid heeft gehad van zijn naam nergens onder te plaatsen."
Hoe vriendelijk keek ze op naar het kleine ding dat op haar toesprong. "Hij komt zoo." zei Elsje, "brr, wat is het koud!" "Hij moet voortmaken," antwoordde grootmoeder "anders is ie uit, als moeder thuis komt. Neen, blijf jij er maar af, kindje. Ik ben veel te bang voor brand." "Ja," zei Elsje.
De snor, waar Julia zoo trotsch op is," vroeg Nel. "Neen, een snor heeft ze niet, dat is jammer," zei Leni. "Dat is niets, ga maar een eindje van de waschtafel af, dan sputter ik die er even bij." Brr! brr! naar alle kanten vloog het water. "Och, hoe jammer, nu heb je haar heelemaal bedorven. Die aardige oortjes lijken wel olifants-ooren."
Maar ze voelde 't water met een van haar bloote, rose voetjes, stak het wat dieper, zette zich op den grasrand, waagde`ook het tweede voetje, stak beide handen uit naar Standje ... en eensklaps, met een grooten plons stond zij in het Zonneputje! O, nonkel! nonkel! Brr! Brr!" huiverde zij. Maar 't duurde slechts een heel kort poosje.
Maar omdat ze juist in een van de kamers zitten, waar gravin Elisabeth de gordijnen van juffrouw Marie heeft opgehangen, begint de gravin ook haar historie te vertellen. En ze doet het zoo vermakelijk als ze kan. "Ja," zegt ze eindelijk, "zóó slecht ben ik. Hier hangen nu die gordijnen, opdat ik iedren dag aan mijn zonde zal denken. 't Is een ontzettende boete. Brr, dat afschuwelijke knoopwerk!"
Dat was miauwen en dat kwam van dichtbij, van achter de deur. Opgesprongen, de deur opengerukt. Br... wat een ijskou, de wanden zijn wit, de straatdeur staat aan. Opengelaten. Maar daar zat ze op 't vloermatje. O, klein, wat klein. Brr... wat een ijskou. Ze staat niet op. Ze knipoogt tegen het helle licht uit den zolder. Wrevelig en een beetje haastig stap ik over haar heen en geef haar een stootje met de punt van mijn schoenvoet. A l
"Brr," zei Hansje en trok bij de gedachte nog een vies gezicht. Allen schaterden het uit. "Vader zei, dat het niet geverfd, maar zoo geboren was." "Of vader gelijk had!" "Julia houdt in 't geheel niet van zoo'n waschpartij. Was dat poesje niet boos, krabde ze niet?" "Wel een beetje, maar Bobbie en ik hebben haar toen stijf vastgehouden." "Arm poesje.
Zij hadden alle kamers tot hun beschikking en 's avonds kregen zij een warm souper. En niets te doen voor morgen! Niets te leeren! als een vrij man te slapen tot tien uur! En toch werd nog de een of andere Zondagmorgen in bed in zijn gedommel gekweld door de gedachte: nu gauw opstaan en naar school hollen! Brr, koud in de slaapkamer, halfdonker een massa boeken... hij kent er geen steek van...
En de Hertog rijdt verder, den schilder bijna even wezen- en ademloos latende staan, als het lijk in Het Geschilderde Huis; want Oliver weet, dat de dood hem haast even nabij is geweest als zijn slachtoffer, en hij mompelt, terwijl hij zich weer bij Guy voegt: "Brr! De beul heeft mij nog nooit zoo dicht op de hielen gezeten, als vandaag!"
Bulderend sloeg de wind naar binnen, gauw de deur dicht! Brr, wat was het koud. Krijn liep al op hem af. "Nou vooruit! wat laat je ons lang wachten. Moet je geen jas aan, heb je je brood?" Hij dacht niet anders of Bart ging mee. "Hij heb em stikum gesmeerd, natuurlijk," lachte Jaap. "Heb 't lamme, ouwe wijf 't niet in de gaten gehad?" dat was Bart toch te kras.
Woord Van De Dag