Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Gie deugenieten! Watte! Zij-je nie beschoamd: treffelijke meinschen durve komen affronteeren in ulder eigen huis! Ala! Hoast ulder ziere buiten as ge moar doarveuren 'n komt!
Hij es schouw veur onweer en hij hoast hem binnen mee 't loaste van den oest." Moeder zei niets meer en ging hoofdschuddende weg. Rozeke zat starend, met teedere oogen, te kijken naar haar jongste kind in 't wiegje en de barones gaf een tikje met de punt van haar schoen aan Gessler, die vóór haar voeten lag, en stond op.
Hawèl, ge moet veurt doen, zilde; 'k zal ne keer kome kijken. Goên dag, glimlachte zij heel lief, en volgde haar ouders en de Engelsche in het kasteel. Met zwakke beentjes klom Fonske weer den ladder op. Het duizelde vóór zijn oogen en even moest hij zich goed vasthouden. Toe, Fons, hoast ou, da we gedoan hèt, vermaande Van Belleghem. Joa, boas, zei Fonske en ging vlijtig weer aan 't borstelen.
"Dat vuul 'k nou al heel stark," sprak Frerik. "'k Weet niet, of gij...." hernam Doortje maar stopte. "'k Meinde da'k um grootvoader allinnig roar was," sprak Frerik: "moar 'k vuul toch...." "Wat....?" zei Doortje. "Da wee'k niet," antwoordde Frerik: "moar 'k zou hoast.... 'k begriep niet.... moar 'k vuul toch...." en Frerik trok Doortje dichter tot zich: "da'k ou Door, méér as méér liejen mag."
Ala, hoast ou, zille, 'k zal aan d' achterdeure wachten. Goed, zei Theofielke. En op zijn beurt verdween hij in het Gangetje... Eenige oogenblikken daarna liepen ze beiden met haastige schreden door het somber tuintje weg. Hè ze 't? Hè-j'heur 't stik geloaten? vroeg Deeske onder 't vluchten. Joa z', zille! Moar hoast ou nou!
Midden op het dak prijkte een klein, grijs, houten torentje met een klokje. "Hoast ou, toe, goa d'r mee mejonkvreiw Anna over spreken ier dat er nog ander liefhebbers komen," had Alfons tot Rozeke gezegd, zoodra hij hoorde dat het boerderijtje zou beschikbaar komen. En op een ochtend, op haar uiterst best gekleed, trok Rozeke naar het kasteel en vroeg er om een onderhoud met jonkvrouw Anna.
"Allemoal gekheid!"-roept Janssen, "a'j 'en stuk vlei.... vleesch op de vurk hebt, dan zu'j wel bieten: en lus je't niet, óók goed, de jongens weten er weg mee. Toe Kee, loop is noar de keuken, en zie of ze de eerdappels hoast goar hebben." Kee had al lang naar de keuken gewild, en loopt.
Neen, zal ie zeggen; kortweg neen, en, wat zal 't dan wêzen! Licht mo'k dan vort, de deur uut; wied weg den boer op; en 'k zie oe nooit weerum. As 'k moar 'en klein lepke grond had, dan was 't nog te prebieren; moar nou -en och, ge bint zoo'n snuuperig dernje, 'k heb oe zoo lief, da'k hoast niet zonder oe zou kunnen lêven; en gij, Jen?"
Zij hadden niet den tijd hunne beschouwingen daarover uit te spreken. Eensklaps kwam Cordúla hijgend om den hoek van 't huis met opwaaiende mantelslippen aangerend, en zij riep van verre, met holle stem en strakke, donkere oogen: Tante es deud!... Hoast ulder; kliedt ulder op ulder best en kom seffens mee mij mee bij den notoarus om 't testament t' heuren aflezen!"
Van 't school tot aan Reinderts was 't niks, went dan goeng ze met Gijs en Mieneke mee; moar verder.... En Geurt de bouwknecht, zuumde zoo dukkels um 'r tegen te goan. Bang was ze wel niet, moar, 't vonder bij den appelen-bongerd was zoo smal, en de leuning was zóó hoog, dat ze er hoast niet bij kos kommen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek