United States or Falkland Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze wijt haar achterstelling niet meer aan zichzelf. Daarheen wilden we het leiden. Het is meestal het gemis aan eigenwaarde, wat een mensch op anderen, bevoorrechten, jaloersch doet zijn. Het eenige redmiddel is dan, zijn eigenwaarde te versterken, op welke wijze ook. Het doel heiligt de middelen. Jen gaat zich voelen. Ze wordt wat laatdunkend. Dat opent haar den weg tot begeerd worden.
Ze vroeg en verkreeg de machtiging, om een leening aan te gaan van 30 millioen jen, dat is ongeveer 37 millioen gulden, en ging met spoed over tot de uitvoering van het plan, dat ontworpen was door den hoofdingenieur Hasegawa. Men begon aan de groote lijn op twee punten, het Noorden en het Zuiden.
"Hawaai! hawaai!" riep de arme drommel, zijne, over den grond verstrooide kramerijen stuk voor stuk oprapende: "hik ben heen bedurven man. Wat zhijn dat nou voor menieren? mag een heerlijke khoopman op 's Eeren straten zoo be'andeld worden? Leelijke sthraatschender dhat je bent met jen schavotkleerden mantel.
XV 52, en 1 Thess. IV 16 voor salpinx, bazuine; thuthaurn, zegt hij, bij Kiliaan tuythoorn. Met mijn krullen in de krulle van; Krullen omdat eene vocaal volgt; Krulle, omdat een consonant volgt. Zie de algemeene aanmerkingen boven. Smeerde men al maar deur, dit men, mij, versterkt de uitdrukking; zoo ook jen als de 3de persoon optreedt.
Ze is minder aanvallig dan het één jaar jonger zusje en ziet er ook niet zoo lief uit. Jen is wat slap en rustig, Lous zoo een echte hupsche mol. Maar Jen is bijzonder pienter en heeft een heel gevoelig hartje. Voorwaar toch goede gaven om in het leven tevreden te kunnen zijn. Haar leeftijd leidt er echter toe, dat haar gemis haar duidelijker wordt gemaakt, dan haar bezit.
Zoo zeggen zij mijn, al, zen, om, zen alteid, jen assieblief, wen ofgesproken, den een hoorden ik, voor mij, ze = zij, je = jij, we = wij, de, hoorde; daarom dan ook toe begonne we, toe net, maar toen ik. De n voor de volgende syllabe, zoo als gustere navond, binne-namstel, gewoonte nop, in plaats van avond, Amstel, op.
Zoo vertoont het mismaakte kind, dat de ware liefde in zijn omgeving ondervindt, die gehate eigenschap zelden tegenover zijn zooveel beter bedeelde zusjes en broertjes. Daarom is het mogelijk, dat we reeds bij het jonge kind de kiem er van, door een juiste behandeling uitroeien. Arme Jen. Ze heeft schijnbaar wel redenen om jaloersch te zijn.
Ook hield hy veel van boterammen van de soort als die vrouw Claus gewoon was haar gasten voortezetten. Overigens bediende hy stipt de mis, sprak nu-en-dan 'n preek jen over de zonden van den dag de lezer heeft er een te-goed! katechizeerde, konfirmeerde, absolveerde ... alles zonder de minste pretensie op hoogheid.
We nemen ons ernstig voor, dat leed van het lieve kind af te wenden. Aanvankelijk door een te veel, om tot den juisten middenweg te komen. Bij Loutje wordt, voor zoover haar belang het meebrengt, voldaan aan elken eisch, dien ze als kind stellen mag; maar Jenny krijgt van ons, huisgenooten, een opmerkelijk surplus. "Waarom mag Jen nu altijd naast Paatje zitten?"
Troetelen de ooms en tantes dan niet altijd Lous en nooit eens haar? Wordt Lous door de vreemde kinderen niet gevraagd om mede te spelen, terwijl ze haar passeeren? "Zijn jullie zusjes?" wordt zoo beteekenisvol verbaasd, het kind telkens toegevoegd. Jen krijgt weêr denzelfden smartelijken trek om het mondje. Dan voel ik me 't hart toenijpen. Zesjarige Jen leeft onder een druk.
Woord Van De Dag