United States or Saudi Arabia ? Vote for the TOP Country of the Week !
XV 52, en 1 Thess. IV 16 voor salpinx, bazuine; thuthaurn, zegt hij, bij Kiliaan tuythoorn. Met mijn krullen in de krulle van; Krullen omdat eene vocaal volgt; Krulle, omdat een consonant volgt. Zie de algemeene aanmerkingen boven. Smeerde men al maar deur, dit men, mij, versterkt de uitdrukking; zoo ook jen als de 3de persoon optreedt.
Zelden komen bij haar twee medeklinkers en vele sissende en ruischende klanken, zooals in het Duitsch en Russisch, bij elkander, en de meeste woorden eindigen in eene volklinkende vocaal. Nooit komen bij haar zulke opeenhoopingen van consonanten voor als b.v. in ons "schelmsch," of "herfststorm."
Dit voortstooten uit den bodem des slappen strots duldt geene teedere vocalen, die alle breed gapen, en alleen in staat zijn aan de tegenwoordige spelling met twee a, o, of e's, die een aanhouden op denzelfden klank en toon onderstellen, te rechtvaardigen. In vele woorden dus, waar de tegenwoordige spelling eene enkele vocaal wil, heeft de Hr.
Gewoonlijk behaalde dit vocaal concert de overwinning op Meta; maar John zat onbewegelijk als een stok, een voorwerp, dat algemeen als bizonder doof wordt aangemerkt.
In moet is de Hoogduitsche vocaal van muoz. Het Land-Friesch gebruikt de harde korte a, matte, moeten; mat, moet; gelijk de Amsterdammer de harde korte o in motte; mot. Deze verharding verschraalt de u in Juffrouw zelfs tot i, zoodat het als bij de stad-Friezen somtijds Jiffrouw luidt. Vele samentrekkingen van lettergrepen hebben hier, gelijk in elke volkstaal, plaats.
Oud Nederl. voel, waaruit veul, gelijk uit togen is teugen contra. De eu heeft zich in den loop der eeuwen verplat tot e. De oude vocaal in de wortelsyllabe was o, welke men hoort in het Gr. polus, het land-Friesche folle, multum, het Scandinavische met den voorslag der i, fiöl, die eindelijk de oorspronkelijke vocaal van hare plaats drong. Goth. Oud Hd. filu. Hd. viel.
Van Lennep het noodzakelijk heeft geacht om de a in het Haarlemmerdijksch niet alleen te verdubbelen, maar het tweetal door een streepje van elkander te scheiden, even of het begin en het einde der vocaal door eene golving der stem gesplitst weerden. Zoo ziet men dan geschreven, b. v. ma-ar, la-ast, pra-ate, stra-at; ja-a, na-a, voor maar, laast, haast, praten, straat, ja, na.
De oude vocaal was echter e, gelijk wij zien uit het perfectum van e in ge-rijven, commodare, officium proestare; praet. geruf; thans verloopen tot gerijfde. Ge-refa is dus, qui officium praestat. Mijn vriend Grimm volgt een geheel ander gevoelen, te vinden Rechtalt. 753. Tegen deze e in gerefa staat dikwerf een Hoogduitsche a over als in grafo Gr.
De drukke finale der symphonie, waarin machtig veel gepaukt en machtig veel gebazuind werd, besloot de eerste afdeeling van het zooveelste damesconcert van het gezelschap Melodia, en de pauze begon. Dat is niet het minst belangrijk gedeelte van een concert, als het dissoneerend vocaal het harmonisch instrumentaal voor een half uur afwisselt.
De samenhorting van op elkander volgende consonanten wordt door dezen tongval dikwerf gemeden, zoowel door j in i te veranderen, als wij straks zagen als door er eene vocaal tusschen beide te voegen, en het woord alzoo met eene lettergreep te verrijken.
Woord Van De Dag