United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !
WAARD. Hoe zoo? is het instrument valsch besnaard? JULIA. Dat niet, maar hij speelt zoo valsch, dat hij de snaren van mijn hart pijn doet. WAARD. Gij zijt fijn van gehoor. JULIA. O, ik wilde, dat ik doof was, want dit doet mijn hart zoo bonzen. WAARD. Ik merk het wel, gij houdt niet van muziek. JULIA. Volstrekt niet, als zij zoo snerpend is. WAARD. Hoor, welk een mooie overgang in die muziek! 68
De hemelsche goedheid had hem, om zoo te spreken, verraderlijk overvallen. Aanbiddelijke hinderlagen der Voorzienigheid. Maar de gekwetste bewoog zich niet, en Jean Valjean wist niet, of hij in dien afgrond een levende of een doode droeg. Zijn eerste gewaarwording was verblinding. Eensklaps zag hij niets meer. Ook scheen 't hem, als ware hij in een minuut doof geworden. Hij hoorde niets meer.
Maar gelooft gij dan zoo klinkt alweder een vraag dat onze fabrikanten gevoellooze menschen zijn! doof en blind voor den toestand der armen die hen dienen, dienen voor een loon dat den ouders dier kleinen een bloedgeld moest zijn arme ouders, treurig overschot van een geslacht fabriekskinderen dat verging. Neen, NEEN, zeg ik u.
Hij keek hen bot-verbaasd aan, alsof hij doof was; hij begreep niet, geheel abstract.... Aan dansen dacht hij geen oogenblik.... Hij wist het soms zelf niet, waar hij wel aan dacht.... Aan alles!... Aan niets!... Het was gedaan.... Hij kon het niet meer uithouden.... Hij zou maar weggaan.... Of eigenlijk.... Waarom? ... Wat kon 't hem schelen waar hij was.... 't Was overal ellendig.... 't Was overal hetzelfde, 't ging met hem mee....
Het donkere water borrelde boven hun hoofd, toen kwamen zij boven, voor een oogenblik bijna doof en blind. Terstond daarop zagen zij echter alle twee de schuit het onderst boven en menschen die er zich aan vasthielden.
De meesteres liet de meid een klein likeurkelkje halen, dat zoowat twee gallons inhield, en vulde het met drank: ik tilde het vat met moeite met mijn twee handen op en dronk met eerbiedige gebaren op mevrouws gezondheid, waarbij ik de Engelsche woorden uitsprak zoo luid ik kon, wat het gezelschap zoo hartelijk aan 't lachen maakte dat ik bijna doof werd van 't lawaai.
Haar grootouders konden zonder zorg zijn; de aanslag die tegen haar ondernomen was, was volkomen mislukt. Vrouw Doris die zeer doof was, had te vergeefs met de hand aan haar oor getracht iets van dit alles op te vangen, en nu zeide Didymus wat Helena hiervan aan hare grootmoeder overbrengen moest. De oude vrouw placht naar de lippen van het meisje te zien, en verstond haar beter dan een ander.
"Hè neen, laten we daar niet heengaan, we zullen nog verdwalen," zei Bobo. "We moeten naar huis, 't is al zoo laat," riep Baba. "Toe, laten we nu maar omkeeren." "Ik wil enkel tot aan die eerste kromming loopen," antwoordde Bibi. "Gaan jullie mee! We moeten toch eens zien wat er dan volgt." De andere twee hielden zich doof. Toen ging 't geslepen, kleine nest op den grond liggen.
PROTEUS. Stil, knaap, houd op! Vriend Valentijn, een woord! VALENTIJN. Mijn oor is vol; 't is doof voor goede tijding; Zoo is 't van booze tijding reeds vervuld. PROTEUS. 'k Begraaf in somber zwijgen dan de mijne, Want ze is wanluidend, ruw en slecht; 'k zeg niets. VALENTIJN. Is Silvia dood? PROTEUS. Niets, Valentijn. VALENTIJN. Niets-Valentijn, dit ben ik, is zij engel. Heeft Silvia mij verzaakt?
Hoewel hij mij doof schreeuwde, riep ik: "Vooruit maar, mijn vriend. Indien de hemel u goede longen heeft gegeven, moet ge niet nalaten daarvan een goed gebruik te maken." "O, wat dat betreft, dat doe ik goddank altijd. Ik ben niet zooals de meeste voerlieden, die lichtzinnige en gemeene liedjes zingen.
Woord Van De Dag