Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Hun stem kan, naar men zegt, het best door de lettergrepen "goek goek" of "geloek geloek" nagebootst worden, en klinkt niet, gelijk van de in vrijheid levende exemplaren wordt bericht, als "kùkerik". Koude en sneeuw schijnen hun niet veel te hinderen; zelfs in een strengen winter slijten zij het grootste deel van den tijd in het aan weer en wind blootgestelde deel van hun kooi.
Plotseling gaf Colline Rodolphe een harden klap op zijn schouder en zeide stotterend, alsof de lettergrepen als taai-taai tusschen zijn lippen bleven zitten: "Het is morgen Donderdag, niet?" "Neen, het is morgen Zondag." "Neen, Donderdag." "Neen, heusch niet, Zondag." "O, Zondag," zeide Colline, terwijl hij zijn hoofd heen en weer wiegde, "meestal is het morgen Don...der...dag..."
Hij had zich liever de nagels laten ontscheuren dan een der drie geheiligde lettergrepen, waaruit deze onuitwischbare naam Cosette bestond. De ware liefde is lichtend als het morgenrood, en stil als het graf. Courfeyrac vond Marius slechts hierin veranderd, dat hij een schitterende stilzwijgendheid bezat.
Zijn loktoon, het reeds genoemde "kiewiet", is nu eens meer, dan weer minder gerekt; de verschillende intonaties hebben ieder een bepaalde beteekenis; angst wordt te kennen gegeven door "chrèiët", de paringsroep bestaat uit een reeks van nauw aaneenverbonden klanken, die men door de lettergrepen "chèh kwerkhoiët kiewietkiewietkiewiet kioeïeht" ongeveer kan aanduiden.
Eischt nu bij de voordracht van een vers de zin na een heffing een rust, dan kan deze laatste ook voor een daling gelden; meermalen begint Shakespeare daarom weder met een heffing, zoodat er, als men doorlas, twee beklemtoonde lettergrepen op elkander zouden volgen.
De Artur-romans zijn daarentegen gedicht in elegante, licht trippelende verzen, van niet meer dan acht lettergrepen, twee aan twee door zuiver consoneerende rijmen verbonden tot een zeer bevalligen en toch epiesch blijvenden verhaaltrant.
Sluipend bijkans, meer nog dan gaande, de beide mannen, die inmiddels opgestaan waren, naderend, sprak de priester, terwijl hij de beide handen zaamgevouwen naar het voorhoofd bragt, op langzaam sleependen toon en sommige lettergrepen op wonderlijke wijze rekkend: Om! om! U zij de gunst van den Heer der Wereld en van Doerga, zijne glorierijke gemalin! Om!
Habulam luisterde aandachtig toe. Zijn gezicht had een zekere spanning. Kara nor man Khan! riep hij, de beide lettergrepen, nor man afzonderlijk intoneerende. Wat is dit voor een plaats? Een plaats bij Weicza, waar uw aanvoerder zich ophoudt. Kara norman Khan! Ah, die is goed! Wat zegt gij er van, Suef? Dat zeggende stiet hij een hoonend gelach uit.
Hij schudde met het hoofd en zeide: Wie zou dat kunnen lezen? Ik niet. Dat is geen taal! Toch wel! antwoordde ik. Ja, lettergrepen zijn het, maar die vormen geen woorden! Zoo als zij volgen, behooren ze ook niet bij elkaar. Leest men ze in een andere volgorde, dan krijgt men een duidelijken zin. Kunt gij dat? Zeker. Doe het dan eens! Gij schijnt veel belang te stellen in dit briefje.
Daar een oprechte vaderlandsliefde hem bezield, is hij steeds bereid zijn leven en eigendom op te offeren voor nationale belangen, die hij buitengewoon goed begrijpt, dank zij zijn volmaakte kennis van de geschiedenis van zijn volk, die hem van geslacht op geslacht is overgebracht door het aangename medium der populaire epische poëzie, bestaande uit zeer eenvoudige, rijmlooze verzen van tien lettergrepen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek