Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Een van de vrouwelijke dienstboden ging om de noodige instrumenten te halen. Toen zette zich Habulam in het midden der kamer en wenkte de twee om naast hem te komen zitten. Gij zult mijn vonnis bevestigen. De drie sukkels zetten zulke ernstige ambtsgezichten, dat het mij moeite kostte niet hardop te gaan lachen. Sihdi, vroeg Halef fluisterend, zullen wij nu ook niet een woordje gaan meepraten?
Verblijd u, Murad Habulam, zeide ik, dat ik het ben, die u de straf oplegt. De honderd zullen zóó zijn, alsof het er duizend waren. Dat zal uw ziel van heel wat zonden ontlasten. Barmhartigheid, genade, smeekte de oude. Ik wil de slagen afkoopen. Afkoopen? lachte Halef. Gij steekt er den gek mee! De gierigheid is uw grootvader en de hebzucht is de moeder uwer voorouders. Neen, neen!
In allen geval was het niet voor het eerst, dat hij dat werk deed; men zag het terstond aan de manier, waarop hij den stok even op de plek legde, die hij wilde raken. Suef zei geen woord. Bewegen kon hij zich niet. Maar als de blikken, die hij ons toewierp, lemmetten waren geweest, had hij duizend dooden doen sterven. Murad Habulam wendde het oog niet af, van wat er gebeurde.
Hij greep, zonder daarin verhinderd te worden, in Habulams zak en haalde er het peperhuis uit. Welnu, Habulam, zeide ik, wie heeft gelijk? Gij, Effendi, stamelde hij. Maar, bij Allah! ik weet niet hoe dit peperhuis in mijn zak gekomen is. Dat moet de een of ander gedaan hebben om mij in het verderf te storten. Zoudt gij mij willen verplichten dat te gelooven?
Die herhaalde vervloeking bewees mij echter dat ik mij niet vergiste. Effendi, bracht Habulam in, wat gij zegt, klinkt allemaal heel mooi, en ik mag lijden, dat gij den juisten weg opgaat, maar ik voor mij, geloof het niet. Laten wij liever over wat anders praten! Wilt gij dat vergift en de overblijfselen van dien eierkoek werkelijk mee naar Uskub nemen?
Door den eenen schurk te dwingen den andere te executeeren, zaaide hij haat en wraak onder die bende. Habulam wilde zich onttrekken, zeggende: Humun is altoos mijn trouwe dienaar geweest, hoe kan ik hem dan bastonneeren! Juist omdat hij u trouw gediend heeft, moet gij hem dit handtastelijk bewijs uwer tevredenheid geven, zeide Halef. Ik laat mij niet dwingen!
Misschien wel, dat ik in 't geheel niet durf, nu ik u rondweg zeg, dat ik niet een van deze mannen voor mijn rekening nemen wil. Deze besliste weigering van den Miridiet wekte aller verwondering. Wilt gij daarmee soms zeggen, dat gij in 't geheel geen partij wilt trekken tegen onze vijanden, vroeg Habulam terstond. Ja, dat heb ik willen zeggen.
Janik bleef met Anka bij ons staan; daarom herhaalde Habulam zijn bevel op nog strengeren toon. Neem me niet kwalijk, zei ik, maar deze personen zijn, sedert vandaag, in mijn dienst. Daar weet ik niets van. Maar nu zeg ik het u, dus weet gij het. Dat begrijp ik. Ze hebben zich laten omkoopen om mij ontrouw te worden; maar dat laat ik niet toe en zal ze ook daarvoor straffen.
Hij zou het hun in een ommelet mengen en die hebben zij, naar ik geloof, nu al binnen. Nu, dan zijn ze voor de haaien, als hij ten minste niet te weinig genomen heeft. O, drie handen vol heb ik er in gedaan zeide Habulam. Dat is genoeg om tien menschen te vergiftigen. Maar het heeft die schepsels geen kwaad gedaan! Hoe, in 't geheel niet? Eenvoudig, omdat zij er niet van gegeten hebben.
Ik moet beginnen. Hij ging bij de naar boven uitstekende voeten van den oude staan, deed alsof hij met den stok op de te raken plek mikte, en haalde schijnbaar voor den slag uit. Allahy fewersin, dôjme, om Godswil, sla niet! steunde Habulam. Ik geef meer. Ik geef veel, veel meer!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek