Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 oktober 2025
Het is toch eigenlijk een schande voor ons. Geen schande, Halef, maar een aardige komedie tot inleiding van het treurspel, dat wij straks zullen opvoeren. Wij zijn al zoo dikwijls van beschuldigden aanklagers geworden, en dat zullen wij ook nu vertoonen. Stilte! riep Habulam mij toe. Als de misdadiger voor zijn rechter staat, heeft hij te zwijgen.
Deze heeft uitgevonden, waar Senitza verborgen was, haar ontvoerd en aan Isla gegeven, die haar mee nam naar Stambul en daar trouwde. Ik zou wel eens willen weten, hoe die Duitscher haar op het spoor is gekomen. Wel, door zijn boozen blik! beweerde Habulam. Hij ziet en ontdekt alles. Maar heeft degeen, aan wien Senitza ontvoerd is, zich niet gewroken?
De schriftelijke bekentenis, die ik van u eisch, bespoedigt of verzwaart die straf niet. Bezin u dus niet lang, ik heb geen tijd. Halef bevestigde mijn woorden, door met den stok over de gewonde voeten van den oude te kriewelen, alsof hij op nieuw zou beginnen. Dat werkte. Gij zult het papier hebben, zeide Habulam. Maak mij dan nu los.
Humun had gelogen, toen hij beweerde dat zijn Heer sliep. Juist toen wij ons gereed maakten, om het vertrek binnen te gaan, waar Habulam ons had ontvangen, kwam hijzelf op ons af en viel grimmig toornend tegen mij uit: Mensch, wat krijgt gij in uw hoofd, mijn knecht te laten slaan! Ik heb grooten lust u allemaal te laten ranselen!
Wie was daarvoor aangewezen? Humun. Neen, neen! riep de knecht in doodelijken angst. Ik was het eerst wel van plan, maar nu denk ik er niet meer over om voor den geest van de oude moeder te spelen. Ik heb mijn leven veel te lief. Misschien laat er zich een ander voor vinden? zeide Habulam. Toen echter niemand op die vraag inging, vervolgde hij: Niemand dus.
Halt! riep Habulam, wees verstandig en blijf! Ik ben verstandig, maar mijn blijven heeft geen reden, geen doel. Maar met dit weer kunt ge toch niet weggaan. Wat geef ik om wat regen. Maar met dit vreeselijk onweer kunt ge toch niet naar Sbiganzy rijden. Scherp waarnemend keek hij den Miridiet aan. Deze begreep hem en antwoordde. Wees niet bezorgd. Ik zal niet trouweloos tegen u handelen.
Wij hadden nu niemand meer achter ons en konden alles en allen overzien. Blijkbaar wist Habulam niet wat hij zeggen of hoe hij zich houden moest. Fronsend wendde hij zich naar alle kanten, van den een naar den ander. Hij had de vuisten gebald en de lippen stijf op elkaar. Eindelijk opende hij den mond om in toorn tegen mij uit te varen. Zwijg, anders krijg je weer met de zweep! riep ik hem toe.
Dit bevestigde mijn vermoeden, dat Habulam nog meer vertrouwelingen had, dan Humun. De oude Mubarek had de windsels van zijn arm afgedaan en liet er door Barud el Amasat het verband afnemen. Habulam gaf hem een potje met zalf, dat van te voren bij hem moest besteld zijn. Op den grond stond een kruik met water, waarmee de wond eerst uitgewasschen werd.
Om aan de dankbetuigingen der twee overgelukkigen een einde te maken, droeg ik aan Halef en Janik op, onze bagage te nemen en naar den stal te gaan, waar ze onze paarden moesten opzadelen. Gaat ge dus weg, Effendi? vroeg Janik verschrikt. Ja, maar niet terstond. Ik wilde, dat onze paarden in allen gevalle klaar zouden staan. U en Anka neem ik mee. Maar dat zal Murad Habulam niet toestaan!
Dat het pompen aldaar water deed stroomen, was zeker. Waarschijnlijk begrepen de schurken niet, waar het van daan kwam, maar zij pasten wel op, hun tegenwoordigheid niet te verraden. Maar zij deden wat ze konden, om het luik op het terras open te krijgen. Habulam toch had gezegd, dat hij ten overvloede een boor zou medenemen. De mogelijkheid bleef, dat het hun gelukte de kram los te boren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek