Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Die van Galant had slechts zijn onderkaak verbrijzeld. Toen de voorste wagens weldra de riet vallei bereikten, werd halt gemaakt en uitgespannen. De Kommandant prees Dirk voor zijn koelbloedigheid, maar zijn moeder stortte tranen van vreugde over zijn behoud, drukte hem aan haar hart, en maande hem tot voorzichtigheid aan.
En waar vinde men kastemakere, die zoo kunstik inlekwerk weten te maak, dat door de eele wereld kezok wor? En waar mozaïsten als meester Dirk Van Rijssewijk? 't Mot alles van ier koom, waar de foorname liede te Londre of Paris unne saal en pronkkamer mee versier, en anders is 't niet koet." En nu brengen wij, op 's mans voorstel, een bezoek aan de gieterij.
Dáár heb je een gulden, twee kwartjes en een dubbeltje. ’k Had van avond een paar goeie vrachies. Geef me mijn eten, ’k heb trek.” „Ik kan niet opstaan, Dirk: ’t kind ligt op mijn schoot; hij is niet goed; vandaag aldoor onrustig geweest. Twee en dertig stuivers: ’k wou, dat je ze alle dagen meebracht!”
Spoedig bood hij aan, met behulp van zijne twee vrienden, den zadelmaker en den smid, een staatsierijtuig te vervaardigen, dat even fraai en degelijk bewerkt zou zijn als een uit Londen. Het rijtuig werd hem besteld, en het beviel algemeen. Hierdoor kreeg zijn baas weldra talrijke bestellingen, waarom het loon van Dirk aanzienlijk verhoogd werd, die tot meesterknecht werd bevorderd.
Met ruwige wreef wegveegde ze 't vuil van 't gezicht. Als een kreun spette het in den pot. Dirk, blij dat-ie wat mòcht, hield 't zusje vast, terwijl de vrouw, hooger schurkend den rokkenwrong, optrekkend den broek die nat-plooierig zakte, weder het water te dweilen begon. Jan kudderde mee.
Er kwamen nog een groote reeks familieberichten en nationale gebeurtenissen, blijde en droeve, zooals het leven ze oplevert, doch eindelijk ontviel de pen aan de hand van den krachtigen, godvreezenden Gert Kloppers, en hij stierf. En weer nam een andere hand de taak van kroniekschrijver over. Dat is de grijsaard daar voor u: Dirk, de oudste zoon van wijlen Gert Kloppers.
Hun gesprek werd afgebroken door het geroep van verscheiden verkenners, die op het horen der schoten toegesneld waren, en de paarden aan elkander gekoppeld vindende, halt hadden gehouden, en Dirk bij z'n naam riepen. Vrolik antwoordde hij: »Galant en ik hebben leeuw gespeeld en om Kool doodgeschoten. Kom maar nader, er is geen gevaar."
»Gisteren is ons meesterke voor datzelfde doel reeds naar Rhodesia vertrokken," zeide baas Jansen. »Dat wil zeggen," liet hij er op volgen, »ik heb hem niet gezonden, maar hij is uit eigen beweging gegaan." »'t Kan geen kwaad, dat het meesterke is gegaan," zeide Dirk Kloppers, »maar het is niet voldoende.
Zuchtend antwoordt de vrouw: „Dat heb ’k gemerkt.” Zij werkt een poosje zwijgend verder en zegt dan op eens: „Zeg, Dirk!” „Nou?” „Kierssen is er geweest.” „Hm!” „Hij kwam zeggen, dat zijn patroon mooi nijdig is.” „Hm!” „’t Is nou met mekaar zestien gulden en een stuiver.” „’k Weet het wel, maar ’k heb het niet, vrouw!”
Toen kwamen Cor Valk en Dirk Langeraar, ook een paar, dat aan elkander gewaagd was. Maar Cor Valk won het toch, en van de laatste twee was Karel Buurs de baas. Nu hadden wij allen èèn loop gedaan, en we zouden aan den tweeden beginnen. »Maag eegst een taartje en een kleine vegfgissching.» riep mijnheer Denappel ons toe. Ik geloof, dat de brave man evenveel pret had als wij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek