Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
Te zamen genomen zijn zij de krakelingen van de jeugd der wildernissen, en worden onder onschuldig vermaak bereid, en gretig en met smaak genuttigd. Galant, door Dirk bijgestaan, had in een ommezientje een aanmerkelike hoeveelheid mielies, uit de zakken van Dirk genomen, in hamels en bokken veranderd.
De nu volgende aanteekeningen waren bijna uitsluitend gewijd aan de Trek over de Vaal-rivier, de bloedige worstelingen met de Kaffers, het duivelsche verraad van Dingaan, den Zoeloe-koning, en den oorlog tegen Engeland om Natal. Doch tusschen deze als met bloed en tranen geschreven regelen vindt de lezer deze aanteekening. »17 October 1839. Heden is Dirk in het huwelijk getreden met Anna Jansen.
„Gerust, moeder! ze leiên op ’t portaal; een van de sorteerders zal ze verloren hebben en de....” „Zoo! dus gevonden. Maar daarom zijn ze toch nog niet van jou, wel? Waarom heb je ze niet dadelijk teruggebracht, Gerrit? Dat had je moeten doen, dat was je plicht geweest.” „Ja, moeder, maar...” Dirk hoort alles duidelijk.
Weer onderzoekt hij alles nauwkeurig en na verloop van een paar minuten beginnen zijn oogen te schitteren. Hij wendt zich tot Dirk Duyvel en zeg kortaf: "Hoeveel verlangt gij voor uw buit? Voor alles! Gij hebt mij de papieren gegeven wat verlangt gij nu voor de boot?" "Het is een mooie boot!" "Maar gij hebt er toch niets aan!" "En dan de drie vrouwen. Ik zou een losgeld voor haar kunnen krijgen."
Spoedig kwam hij er mee aandragen, bevestigde het aan den dirk en heesch het op. "Ziezoo, massa, dat is voldoende, dat is nu de zoogenaamde aller-natiënvlag! Iedereen strijkt er de zijne voor en nooit wordt ze naar beneden gehaald," zei Mesty. "Komaan, nu we de vlag geheschen hebben, gaan we vuren maar denk er om, één voor één en terdege goed mikken, dan hebben we tijd om weer te laden."
Als door een elektriese schok in beweging gebracht, stond Dirk op de voeten, greep zijn roer en blikte naar de overzijde. Het toneel dat zijn oog ontmoette was voor een schilder prachtig schoon, maar voor hem in zijn naakte werkelikheid schrikbarend genoeg om hem de haren te berge te doen rijzen.
Juist bracht zij den lepel in den mond en bemerkte ze, dat zij in de haast ook een balletje gehakt had opgeschept, toen Dirk plotseling de beide beenen met zulk eene kracht omhoog wierp, dat hij haar den schotel uit de hand schopte, zoodat de inhoud haar schoone jurk in een ommezien in eene soepjurk veranderde.
De grijsaard spoedde zich naar de ziekekamer. »O Dirk," riep de zieke, zijn beide handen grijpend, »ik zal niet met de nachtschuit vertrekken." Hij schikte haar kussen goed. »Ik vertrek met volle zeilen," riep zij met zeldzaam heldere, bijna juichenden stem: »met volle zeilen! in het licht der eeuwige zon."
»Neen," roept Reinard Jansen met harde stem, »ze is niet denkbaar!" doch Dirk Kloppers zegt geen woord. »Ik meen, dat ze wèl denkbaar is en uitvoerbaar ook," gaat Marling voort met den gloed der overtuiging. Hij houdt even stil; zijn oog glijdt over de vergadering heen, die met aandacht, neen in spanning luistert, en aan het einde der tafel staat Lena.
„O, neen! meneer,” valt Dirk snel in, „dat is ’t ’m niet; ’k blijf u nog wel dankbaar voor dien gulden, maar ’t is een heel andere zaak.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek