Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hoe het zij, den 16en April kwam de "Zwaan" voor Pionier-bivak en nadat het schip gelost was, vertrokken wij den 18en April naar Manokwari. Te Manokwari was mijn eerste gang naar het huis van Dirk, die tot mijn grooten spijt niet tehuis was.
»Laat ik er op antwoorden," zegt hij, doch Dirk Kloppers, die reeds was opgestaan, wenkt hem, om te zwijgen. Aller oogen zijn nu beurtelings op Dirk Kloppers en den Engelschman gevestigd.
Nog veel meer boekstaafden zy hunne eigennamen alzoo, en die oude spelling vinden wy nog in sommige hedendaagsche geslachtsnamen terug. Hier dienen eenige maagschapsnamen, in nieuen patronymikalen form, welke die vreemde letter behouden hebben, vermeld te worden. Het zijn mansvóórnamen die op zich zelven eene k tot eindletter hebben; b. v. Hendrik, Dirk.
Met toenemend welgevallen ziet de oude heer, achterover in zijn stoel geleund, naar Dirk, die bescheiden, maar zonder schroom, voortgaat met over paarden en rijtuigen te spreken
Krombalch van Alkmaar, geen ouders hebbende, geassisteerd met syn swaager Dirk Jansz. Quitingh, woonende tot Alckmaar, al waar de geboden mede gaan, met Tesselschaa Visschers, out 28 jaaren, geen ouders hebbende, geassisteerd met Truytie Visschers, haar suster, op de Geldersche kai. Tesselscha Roemers Visschers.
Zoëven hebben zij zich verenigd rondom het huisaltaar in de wildernis. Hun dankoffer voor genoten zegeningen, hun gebed om bijstand, steun en kracht, is zoëven uit deze eenvoudige tent opgestegen, als wierook naar de zetel van de Hemelse Vader. »Kom vrouw," zei Uijs, »laten we ons ter ruste begeven. Onze plicht roept ons morgen bij het krieken van de dag. Toe Dirk! Ga nu ook slapen."
»Breken?" antwoordde Lena, en het scheen, alsof in haar schrandere oogen een weerschijn viel van de wijsheid die haar grootvader, de grijze Dirk Kloppers, bezat, »breken? Neen, niet breken, doch uit de windselen van die patriarchale toestanden langzaam uitgroeien dat is beter."
En we hebben toch altijd goed betaald, Mijntje.” „Wist ik maar raad, Dirk!” Opnieuw barst zij in tranen uit. Dirk richt zich op als iemand, die plotseling een besluit genomen heeft, en met de vlakke hand op zijn knie slaande, zegt hij: „Huil niet, vrouw! Ben je gek om je ongerust te maken. Wat n’alterasie om zoo’n lamme vent, hé?
Dirk had ze er ingestopt, zeker in de meening, dat ze het daar beter naar hun zin zouden hebben, en hij keek heel treurig, toen hij bemerkte, dat ze zich niet meer verroerden. Op een anderen keer was vader bezig zich te kleeden voor eene treurige plechtigheid. Er was in de buurt iemand gestorven, en Trom was op de begrafenis genoodigd.
Dit beest was bijzonder groot, en voelde zich zoozeer tot den rustigen wiegbewoner aangetrokken, dat zij hem soms uren lang gezelschap hield. Toen Dirk zich weer eens op zoo 'n wonderlijke manier aan het wiegen was, zoodat zijn dik, rond lichaampje van de eene naar de andere zijde rolde, sprong plotseling de kat op de wieg, juist toen deze op het punt van omvallen stond.
Woord Van De Dag