United States or Chile ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Ja, dat wil ik zeggen,« antwoordde Sikes. »De oude dame heeft ze al twintig jaar in dienst, en al gaf je ze vijfhonderd pond, dan deden ze 't nog niet.« »Maar wil je zeggen,« hield de Jood vol, »dat de vrouwen niet te winnen zijn?« »Geen kwestie van,« antwoordde Sikes. »Niet door de mooie Toby Crackit?« vroeg de Jood ongeloovig. »Bedenk hoe vrouwen zijn, Bill.«
"Pam pam pam pampel?" riep Bill, terwijl hij uitbarstte in een schaterend gelach. "Heavens! Wat een naam is dat? Wie kan zulk een naam over zijn lippen krijgen. Pam pam pam hoe was het ook al weer? Ik dien het woord nog eens te hooren, eer ik het nazeggen kan." "Mr. Pampel," herhaalde de opzichter; en nu begonnen allen luidkeels met Humply-Bill mee te lachen.
»Ik heb al genoeg, dank je Bill,« zei de Jood, en zette het glas neer, nadat hij er nauwelijks zijn lippen aan had gezet. »Wat! Je bent bang, dat wij je de baas zullen zijn, is 't niet?« vroeg Sikes en richtte zijn oogen op den Jood. »Bah!«
Bill stortte eensklaps, als door den kogel getroffen, in het gras neer. "Heigh-day, dat was goed gemikt!" jubelde de man. "Nu nog de Gun-stick-Un...." Verder bracht hij het niet, Bill was pijlsnel neergedoken, om niet geraakt te worden; nu knalde het plotseling tweemaal achtereen uit zijn beide geweerloopen, en geen seconde duurde het, of ook de geweren der drie anderen braakten hun kogels uit.
Bill Sikes had nauwelijks den uitslag van den tocht vernomen, of hij riep zijn witten hond, zette zijn hoed op en ging onmiddellijk heen, zonder zelfs tijd te verliezen aan de formaliteit, het gezelschap goedenmorgen te wenschen.
Wel sneed die mij diep in mijn vleesch, zooals gij zien kunt; maar ik worstelde mij ten minste los; en op een oogenblik, toen de bewaker zich even verwijderde, maakte ik gebruik om heimelijk weg te sluipen." "En uw vier kameraden?" vroeg Bill. "Die zijn natuurlijk nog daar. Of denkt gij, dat ik moeite heb kunnen doen om hen op te sporen?"
Soms heb ik een gevoel, alsof ik zou stikken, en Bill Chucksin deed ons den vorigen nacht wakker schrikken door te schreeuwen: 'In Godsnaam, verbrand mij niet levend! Het heeft een slechte uitwerking op de equipage." "Neen, een goede," zegt Guy. "Ik heb opgemerkt, dat zij allen vandaag zeer voorzichtig zijn geweest."
»Nou Fagin,« zei Nancy lachend, »zeg 't nou maar dadelijk an Bill van Oliver.« »Hè, jij bent 'n snuggere meid; de slimste, die ik ooit gezien heb,« zei de Jood en klopte haar op den schouder. »Ik wou over Oliver praten, dat 's waar.... Ha! ha! ha!« »Wat is er met hem?« vroeg Sikes.
Terwijl deze woorden werden gesproken, had Oliver als in verbijstering van den een naar den ander gekeken; hij hoorde nauwelijks wat er gezegd werd, maar toen Bill Sikes zweeg, sprong hij plotseling op, stortte de kamer uit en uitte zulke heftige kreten om hulp, dat het oude huis er tot het dak van weergalmde.
Ik zeg je, dat Toby Crackit al veertien dagen om de plek heeft rondgehangen en hij kan niemand van de bedienden te pakken krijgen.« »Wil je zeggen Bill,« zei de Jood, gedweeër wordend nu de ander zich opwond, »dat geen van de twee mannen in 't huis te winnen waren?«