Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Bill vertelde nu, terwijl de rit altoos maar even vliegend voorwaarts ging, wat hij gehoord had. "Oef!" riep de hoofdman, "Dan is de boerderij gered, want het hoofd van dat bleekgezicht alleen is meer waard, dan de wapenen van duizend tramps. Wat doet mij dat een genoegen, dat ik hem zien zal!" "Kent gij hem al?"
Vandaag hebben de tramps mij en mijn Osagen overrompeld; acht der onzen hebben zij gedood, en mij met de overigen gevangengenomen. Ik heb weten te ontsnappen, en op mijn vlucht heb ik Bill en de Uncle ontmoet, die mij, met den blanken Engelschman, geholpen hebben om mijn roode broeders te bevrijden." "Gij zijt tot hier vervolgd door vijf tramps, is het niet?" "Ja."
Hij wendde zich tot den laatstgenoemde: "Sir! houd mij een vraag ten goede: Weet gij ook, of zich een Duitscher onder ulieden bevindt." "O ja," antwoordde Bill. "Zelfs verscheidenen." "Is het tóch waar? Wie dan, bij voorbeeld?" "Wel in de allereerste plaats is Old Firehand zelf een Duitscher.
Henri keek met de grootste aandacht om zich heen en schudde het hoofd. Bill hield zijn leeg kopje in de hoogte. "Je krijgt geen koffie, Bill." "Heb je niet meer?" vroeg Bill haastig. "Ja." "Ben je bang dat ze niet goed is voor mijn spijsvertering?" "Neen." Een kleur van drift kwam in Bills gezicht. "Dan zou ik wel eens willen weten...." "Spanker is weg." En nu eindigen wij meteen voor dezen keer.
Een oogenblik later staat de bootsman voor den gezagvoerder, salueert en schreeuwt: "Zou het niet beter zijn, dat ik het andere anker ook gereed hield?" "Ja, wij zouden het bij deze zee kunnen noodig hebben," antwoordt de commandant, terwijl de eerste officier uitroept: "Bij den ouden Boreas Bill, wat een hondenweer!"
»Spaar dan mijn leven om 's Hemels wil, zooals ik het jouwe gespaard heb,« viel het meisje in, zich aan hem vastklemmend. »Bill, lieve Bill, je kunt 't hart niet hebben, mij te vermoorden. O! bedenk wat ik juist vannacht heb opgegeven voor jou. Je moet tijd hebben om na te denken en jezelf deze misdaad te besparen; ik laat je niet los, je kan me niet van je afgooien.
»Ha! ha! ha!« lachte Fagin, als verlicht door deze belofte. »Vanavond ben je weer de oude, Bill! Heelemaal de oude.« »Ik voel me niet de oude als je die magere oude klauw op mijn schouder legt; neem die weg,« zei Sikes, de hand van den Jood weggooiend. »'t Maakt je zenuwachtig. Bill 't geeft je 'n gevoel of je gesnapt wordt hè?« zei Fagin, die besloten was, niets kwalijk te nemen.
»Dat is de jongen, die je hebben moet,« antwoordde de Jood heesch fluisterend, terwijl hij zijn vinger tegen zijn neus legde en verschrikkelijk grijnsde. »Hè?« riep Sikes. »Neem hem, Bill!« zei Nancy. »Ik zou 't zeker doen in jouw plaats. Hij is misschien niet zoo geslepen als de anderen, maar dat heb je niet noodig, als hij maar een deur voor je open doen kan.
»Ha!« zei Fagin, terwijl hij zich voldaan in de handen wreef. »Nou gaat 't weer met je, Bill, nou gaat 't weer.« »Gaan met me!« riep Sikes. »Ik had twintigmaal 't hoekie om kennen gaan, eer jullie een hand hadden uitgestoken om me te helpen. Wat beteekent dat, dat je een mensch in dezen toestand langer dan drie weken an zijn lot overlaat, gemeene vagebond?«
»Dat zeg jij Bill,« zei Fagin peinzend. »Dat zeg jij.« »Waarom haalde ze 't in haar hoofd, vanavond uit te willen gaan?« vroeg Sikes. »Kom, jij moet haar beter kennen dan ik. Wat beteekent dat?« »Koppigheid, de koppigheid van een vrouw, denk ik.« »Ja, dat denk ik ook,« gromde Sikes. »Ik dacht, dat ik haar getemd had, maar ze is even erg als vroeger.«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek