Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Is dat nog niet genoeg voor die ouwe schurk; moet hij hem nog slaan ook?« »Kom, kom Sikes,« zei de Jood op vermanenden toon, terwijl hij naar de beide jongens wees, die gretig het gebeurende in zich opnamen, »we moeten zachte woorden spreken, Bill, zachte woorden.« »Zachte woorden!« schreeuwde Nancy in ontzettende opwinding. »Zachte woorden, schurk die je bent! Ja, die heb je aan mij verdiend.
»Bill!« riep het meisje, terwijl zij trachtte haar hoofd op zijn borst te leggen, »die meneer en die lieve dame vertelden mij vannacht van een tehuis in een ander land, waar ik in eenzaamheid en vrede zou kunnen leven.
Bill, Bill, terwille van de lieve God, terwille van jezelf, van mij, houd op, eer je mijn bloed vergiet! Ik ben je trouw geweest, dat zweer ik bij mijn schuldige ziel!« De man worstelde woedend om zijn armen vrij te maken, maar Nancy had haar armen om de zijne geslagen en hoe hij ook rukte, hij kon ze niet los krijgen.
"Maar dan zal hij zich later anders bedacht hebben, Bill!" "Hoe komt gij op dat vermoeden, sir?". "Waar waren de gevangen Osagen vastgebonden?" "In de nabijheid van het vuur, waar de roodbaard zat." "Hebben zij gehoord wat er gesproken werd?" "Ja." "Ook dat de boerderij van Butler overrompeld zal worden?" "Dat ook, ja." "Welnu!
»Voor zaken?« vroeg de Jood. »Voor zaken,« antwoordde Sikes. »Dus zeg, wat je te zeggen hebt.« »Over dat huis in Chertsey, Bill?« zei de Jood, zijn stoel naar voren schuivend, terwijl hij op zeer zachten toon sprak. »Ja? Wat heb je daarover te zeggen?« vroeg Sikes. »Je weet, wat ik zeggen wil, beste jongen,« zei de Jood. »Hij weet 't wel, is 't niet Nancy?«
Neem dit licht, loop zachtjes de trap op, die je recht voor je ziet en door de kleine hal naar de straatdeur; doe die open en laat ons binnen.« »Bovenaan zit er een boom op, daar kan je niet bij,« viel Toby in. »Ga dan op een van de stoelen uit de hal staan. Er zijn er drie, Bill, met een mooie blauwe eenhoorn en een gouden hooivork er op, het wapen van de oude dame.«
»Nee, hij weet 't niet,« smaalde Sikes. »Of hij wil 't niet weten en dat is hetzelfde. Spreek op en noem de dingen bij hun naam; zit daar niet te stotteren en te hakkelen en in dubbelzinnigheden te praten, net of jij niet de eerste bent geweest, die over die diefstal heeft gedacht. Wat heb je te zeggen?« »St, Bill!
Hij kon alleen maar iemand aftuigen; en Bill King had zooiets als drie maanden noodig om te herstellen van het pak slaag dat hij dien middag kreeg op het strand van Apia. Maar ik loop vooruit op mijn verhaal. Wij deelden het luik met elkaar.
»Arme kerels!« zei Nancy, nog met haar gezicht gewend in de richting, vanwaar de klok had geklonken. »O, Bill, zulke flinke, mooie jongens!« »Ja, daar denken de vrouwen altijd aan,« antwoordde Sikes. »Flinke, mooie jongens! Nou, ze zijn zoo goed als dood, dus 't doet er niet veel toe.«
Wat denkt hij te doen? Zijn de tramps zijn persoonlijke vijanden?" "Ja. Ik vervolg den roodbaard, om mij meester te maken van zijn persoon. Maar wat ik besluiten zal te doen, kan ik eerst dan weten, als ik vernomen heb hoe het gesteld is aan den Osage-nook, en wat daar gebeurd is. Wilt gij mij dat vertellen, Bill?" Humply-Bill voldeed aan dat verlangen, en deed een uitvoerig verslag.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek