United States or Marshall Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar wat wij met de boerderij van Butler voornemens zijn te doen dat, weten zij." "En denkt gij dat zij dat verraden zullen?" "Natuurlijk!" "Zouden die wilde schobberds dan met Butler bevriend zijn?" "Bevriend of niet zij zullen maken, dat hij het weet, om zich op ons te wreken, en ons een warme ontvangst te bereiden."

Het was een stuk erts, ruim twee mansvuisten groot. Butler bekeek het opmerkzaam, en zei toen: "Op een scheikundig onderzoek is natuurlijk met veel meer zekerheid af te gaan; maar als ik mij niet schromelijk vergis, hebben wij hier te doen met chloorzilver, dus zilverhoorn-erts, kerargyriet." "Dat klopt goed. De chemische analyse heeft chloorzilver opgeleverd." "Met hoeveel percent?"

Vlak tegenover de ruiters zag men op den rechteroever der rivier een tamelijk breede insnijding, waaruit een vrij breede beek stroomde. Daarheen wees Winnetou met de hand. "Die beek," zei hij, "moeten wij volgen naar boven; die loopt naar het Hertendal." "Maar hoe komen wij er overheen?" vroeg Butler, die natuurlijk allereerst om zijn dochter dacht.

"Moet gij dan de boerderij van Butler voorbij?" "Ja." "En hoe lang moet gij van daar af nog rijden om bij de uwen te komen?" "De eerste kudden zijn dan wel in een halven dag te bereiken, als men een goed paard heeft en een beetje doorrijdt." "Dat is zeer goed. Wij zullen ons dienen te haasten, om de boerderij van Butler te redden." "Wat zegt mijn broeder?

Nu werden ook de anderen van hun boeien bevrijd, en de pijp ging van mond tot mond, totdat allen gerookt hadden. Zelfs de kleine Ellen Butler moest haar zes haaltjes doen; in haar eigen belang mocht men haar niet daarvan verschoonen. Daarop ontvingen de Roodhuiden al hun wapenen terug. Dat was niets gewaagds, indien men op hun eed vertrouwen kon.

Maar hij schudde zijn hoofd en zeide, de man had gezegd dat de jongen gedurig brutaal en ongehoorzaam was geweest, zoolang hij hem gehad had, en dat hij hem nu eens voorgoed zou afstraffen. Ik keerde mij om, liep heen, en met elken stap langs den geheelen weg dacht ik dat ik hem hoorde gillen. Ik kwam in huis en liep buiten adem naar de woonkamer, waar ik Butler vond.

Ellen Butler was natuurlijk terstond uit haar schuilplaats gehaald. Het jonge meisje was niets bang geweest, en had zich van het oogenblik der gevangenneming af zeer bedaard gehouden.

Hij stapte met vrijmoedige ongedwongenheid onder het gezelschap, wees den knecht met een wenk waar zijn koffer moest geplaatst worden, ging met zijnen hoed in de hand op zijn gemak naar de toonbank en gaf den kastelein zijn naam op, als Henry Butler van Oakland in het graafschap Shelby. Zich toen onverschillig omkeerende, ging hij naar de advertentie en las die hardop.

De gouverneur der stad, majoor Butler en een andere engelsche officier, die van onze aankomst verwittigd waren, kwamen ons begroeten en namen ons mee, om de bazars te gaan zien. Een dichte menigte volgde ons, blijkbaar ten hoogste geïnteresseerd.

Ik blijf met mijn rafters hier, en houd de tramps zoo op, dat zij slechts langzaam vooruit kunnen, en dat zij stellig niet bij de boerderij zullen aankomen, voordat daar alles gereed is, om hen behoorlijk te kunnen ontvangen." "Mijn broeder heeft altijd de beste gedachten; en dat zou ook dezen keer weer het geval zijn; maar Butler is niet in zijn wigwam." "Niet?" vroeg Firehand verwonderd. "Neen.