Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
De dappere Generaal Hans Willem, Baron van Aylva, die den Lande in een zeer netelig tijdperk voortreffelijke diensten bewees, was hem een Leermeester zonder wederga, en had hem den weg tot een onsterfelijken roem helpen banen. Zijn dood was voor Friesland een zware slag, want in hem werd een schrander, deugdzaam en edelmoedig Vorst, een magtig Beschermheer verloren.
De hoedanigheid van brahmaan is erfelijk, even als de adeldom in Europa, en is volstrekt niet synoniem met de priesterlijke waardigheid, zoo als men vrij algemeen gelooft, omdat de priesters uitsluitend uit de kaste der brahmanen genomen worden. Men wordt brahmaan geboren, zoo als men bij ons baron of graaf geboren wordt.
De Baron glimlacht met een heimelijke traan in ’t oog en freule Constance, die gedurende het geheele gesprek den manke goed heeft opgenomen en zijn gelaat, zonder dat hij ’t merkt, trek voor trek bestudeert, slaat een innig meewarigen blik op den koetsier, die nog steeds zijn hoed in de hand ronddraait en met alle oplettendheid naar die beweging schijnt te zien.
"Hoe ik op zulke gedachten kom lieve freule, dat zal ik u eens vertellen," viel het aardige kind Adelgonde snel in de rede: "Gij moet dan weten dat ik u, toen die gezanten of hoe men die menschen noemt in Den Haag kwamen, zeer wel bij den baron Van Doorn op het balkon heb zien staan.
"Nog niet," antwoordde hij, het lorgnet uit zijn oog latende vallen alsof het een groote traan geweest ware; "nog niet, maar zij komt ongetwijfeld. Gisteren nog maakte ik een visite bij den baron. Van der Hoogen, zei ze, ik languisseer naar morgenavond! Ei zie, daar komt ze juist. Zij zal hier in de buurt komen; charmant! charmant!"
Op eens hoorde ik iemand van boven afkomen, een vaste mannelijke tred mijn Christiaan, dacht ik; maar op hetzelfde oogenblik begon op het molenpad een flinke stem een zacht lied te zingen het ging mij door merg en been Heer in den hemel! dat was de stem van baron Frits!
"Piet van den baron," antwoordde de knecht: "Ken je me niet meer oudje?" "Hoa! zoo!" hernam Wessels, terwijl hij met de linkerhand boven de oogen het zonlicht afsluitende, den man beter opnam: "Ik zou je woarlik niet gekend hebben. Hoe geet 't?" en hij stak hem de andere hand toe.
Eigenlijk was zij maar blij, toen haar groote koffer Anna Schaub's geschenk reeds naar 't station gebracht was en het voor haar ook tijd werd om te gaan. De baron en de barones gaven haar de hand bij het afscheid en zeiden een paar welwillende woorden; Tieka, die te vergeefs verzocht had mee naar het station te mogen gaan, stond bij hen en kon niets zeggen.
Haar vader, baron Watanabe, was een groot vriend van Holland en de Hollanders, hij sprak onze taal met groot gemak en was een bewonderaar van de Hollandsche literatuur. Hij wilde dat zijn eenige dochter goed Hollandsch zou leeren en daarom had hij haar naar haar oom gezonden, die toen gezant in Den Haag was.
Marius zag hem strak in het gezicht: "Ik ken uw buitengewoon geheim, evengoed als ik den naam van Jean Valjean kende, evengoed als ik uw naam ken." "Mijn naam?" "Ja." "'t Is niet moeilijk, mijnheer de baron. Ik heb de eer gehad hem u te schrijven en te zeggen. Thénard." "Dier." "Wat?" "Thénardier." "Wie? Hoe?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek