Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
»Gilbert, gij moet mij beloven, kalm en bedaard te blijven. Ja, die belofte verg ik van u... In naam onzer liefde smeek ik u, die belofte te doen." »Ja, waarde Alice," antwoordde Gilbert. »Ja!... Wat die man ook uitgevoerd heeft, ik zal alles vergeten, wanneer hij mij mijne zuster weergeeft!..." »Goed zoo, Gilbert!" »Alice!"
Kon toch niet ieder oogenblik eene afleiding geschieden, waarvan dan partij te trekken zoude zijn? Thans had men niet meer voor het lot van mevrouw Burbank, noch voor haar dochtertje, de kleine Dy, noch voor miss Alice Stannard te vreezen! En, mannen waren het aan zich zelven verplicht tot het uiterste weerstand te bieden aan dat samenraapsel van moordenaars, brandstichters, dieven en plunderaars.
»En nu ik zal gaan eindigen, vraag ik mij af, of ik niemand vergeten heb, toen ik u opdroeg mijne groeten over te brengen. En, waarlijk, ik vergat mijnheer Walter Stannard en mijne bekoorlijke Alice, die ik zeer ongeduldig ben om terug te zien! »Doet mijne hartelijke groeten aan haren vader, maar... geef aan haar toch nog iets meer.
»Volgens mijn inzien, ja," antwoordde haar echtgenoot. »Wat moet er dan gedaan worden?" »De sloep ligt klaar! Het is tijd om te vertrekken," sprak de eigenaar van Camdless-Bay, zoo kalm en bedaard als de omstandigheden slechts gedoogden. »O, God!... O, God!..." kreten de vrouwen. »Kom, vrouwlief, moed! Alice, neem haar onder den arm en volgt Zermah met Dy naar de Ceder-Rots!
Maar al zag hij er armzalig uit, hij was steeds vlug ter been, steeds beschaafd en beleefd, met een helderen blik en een glimlach op de lippen. Alice was met een kreet van verwondering en vreugde opgesprongen.
Haar echtgenoot, haar zoon, miss Alice Stannard, die op het punt stond haar dochter te worden, Dy, Zermah en Mars omringden haar en gevoelden zich tevreden en gelukkig.
Dat was wel een slecht voorteeken voor de overlevenden, namelijk voor Cyprianus Méré, voor Hannibal Pantalucci en voor den Chinees Li. Alice gevoelde zich dan ook zeer ongelukkig. Zij zong niet meer en haar piano bleef volmaakt stom. Ter nauwernood konden hare struisvogels haar nog eenige belangstelling inboezemen.
Alice zat daar met neergeslagen oogen en met kloppend hart, misschien als de eenige, die niet verwonderd scheen over des jonkmans stap, in alle stilte naast haren vader. De ongelukkige Engelschman was nog ter neergebogen onder den vreeselijken slag, die hem getroffen had. Op die woorden verhief hij het hoofd.
Master James Burbank, Gilbert Burbank, miss Alice Stannard en Mars gevoelden zich door dien uitslag van het geding zeer ter neer geslagen. Die Texar, die ellendeling, die aterling ontsnapte hen andermaal, want van nu af kon de uitspraak van den krijgsraad niet twijfelachtig meer zijn. En... ijselijke gedachte!... hoe zou men nu vernemen wat er van de kleine Dy en van Zermah geworden was?
"Dit is de laatste zomerroos, die thans nog bloeit, alle hare beminnelijke gezellinnen zijn verwelkt of dood." Cyprianus liep naar het venster en bemerkte Alice, die zich naar de omheinde plaats begaf, waar hare struisvogels gestald waren. Zij had haren voorschoot vol lekkernijen volgens hunnen smaak. En zij was het, die zoo de rijzende zon met haar gezang begroette.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek