Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 mei 2025


»Texar!"... Ja, Texar! dat was wel degelijk de verafschuwde naam, die door Zermah in den nacht uitgekreten was, juist op het oogenblik toen mevrouw Burbank en miss Alice Stannard op den oever der Marino-Kreek aankwamen.

Alice was thans de echtgenoote van Cyprianus!.... Wat kon zij, wat kon hij meer verlangen? Maar al was het vermogen van John Watkins verdwenen, toch was de ingenieur rijker dan zijne jonge vrouw kon vooronderstellen, rijker dan hij zelf wist. Tengevolge van de vondst van de Zuidster was zijn claim toch buitengewoon in waarde gestegen.

»Omdat Texar en het geheele bestuur uwe verschijning als eene uittarting zouden beschouwen." »Kom dan, master Harvey," sprak miss Alice. »Ik volg u, mijn kind." Alvorens hen te laten vertrekken, wenschte master Walter Stannard toch te weten, of er geen nieuwe oorlogsbedrijven plaats gegrepen hadden, waarvan de tijding Castle House wellicht niet bereikt had. »Geen," antwoordde master Harvey.

Bij het hooren van die stem richtte mevrouw Burbank zich op. Zij kon niet spreken... Met angstig gebaar strekte zij de hand naar den kant van de rivier uit. »Ontvoerd!..." sprak zij met schorre stem. »Ontvoerd?" vroeg de vader, schier waanzinnig van ontzetting. »Ja," knikte zijne vrouw. »Door wien?" »Door... Texar!..." antwoordde miss Alice.

"Een diamant!.... Een kunstmatige diamant!...." herhaalde Cyprianus mompelend en met gedempte stem, want hij was letterlijk verplet. "Ik heb dus de oplossing van het vraagstuk omtrent deze fabriekmatige bereiding gevonden!.... En dat nog wel in weerwil van het ongeval aan de buis overkomen!.... Ik ben dus rijk.... Ik! rijk!!.... En Alice, mijn dierbare Alice, behoort mij dus!"

De verdedigers van Castle House waren dus niet omgekomen bij den aanval op de plantage! En als zij met hunne nasporingen begonnen waren, dan was dat een onfeilbaar bewijs, dat zij met de ontvoering van het kind en de mestische bekend waren. En als zij daarmede bekend waren, dan kon het niet anders of mevrouw Burbank en miss Alice Stannard hadden het hun gezegd.

In de eene lagen de slachtoffers gekneveld, in de andere stond Texar rechtop op de achterplecht. En bij den weerschijn van de brandende gebouwen van Camdless-Bay, die zich tot aan de Sint John uitstrekte, had miss Alice Stannard den Spanjaard herkend. »Is dat zoo?" vroeg kolonel Gardner. »Hebt gij Texar duidelijk herkend?" »Ja, duidelijk." »Denk er om dat gij een eed gedaan hebt."

Die gebeurlijkheid kon als de ergste van allen beschouwd worden, en zij was het dan ook, die het brein van James Burbank voornamelijk bezighield. Om die reden had hij besloten zijne echtgenoote, zijn dochtertje en Alice Stannard, die hij allen aan de toewijding van Zermah toevertrouwd had, in die schuilplaats van de Ceder-Rots in veiligheid te stellen.

En na zijn steen weer bij zich gestoken te hebben, sloeg hij met de grootst mogelijke haast den weg naar de hoeve in. Zonder er zelfs aan te denken om aan te kloppen, deed hij de deur der spreekkamer open en hij bevond zich terstond tegenover Alice, die hij, zonder over de onbetamelijkheid van zijn gedrag na te denken, in zijne armen sloot en op beide wangen zoende.

Was toch miss Alice niet reeds eene dochter van mevrouw Burbank? Allen waren thans vereenigd, niet waar? Men zou die kwade dagen te zamen doorbrengen en men zou zich daardoor meer veilig gevoelen en minder angsten ondervinden. Om de waarheid onverholen te zeggen, het was waarlijk meer dan tijd, dat de familie Stannard Jacksonville verlaten had.

Woord Van De Dag

meisjesschaar

Anderen Op Zoek