Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
En bij het uitspreken van die woorden zeeg het jonge meisje naast mevrouw Burbank op den grond neder. Wat was er met de drie vluchtende vrouwen gebeurd? Ziehier: Toen mevrouw Burbank en miss Alice Stannard de tunnel intraden, die van het heerenhuis naar de kleine Marino-kreek op den linkeroever der Sint John-rivier voerde, stapte Zermah vooruit. Zij hield het kleine meisje bij de hand.
Maar niet alleen beweerde hij dat, hij had het ook bewezen door een alibi, niet minder onverklaarbaar dan al de voorgaande, dat hij niet in de Marino-Kreek had kunnen zijn op het oogenblik dat de misdaad bedreven werd.
Het waren de navolgende: »Door Texar bij de Marino-Kreek ontvoerd... Naar de Everglades overgebracht... en gevangen gehouden op het eiland Garneral... Dit briefje bestemd voor master James Burbank... toevertrouwd aan dezen jeugdigen slaaf." Mars herkende dit schrift dadelijk. »Van Zermah!..." zei hij.
Allen wenkten en wuifden ten afscheid tot het oogenblik, dat de noordwestenwind het zeil van het vaartuig vulde en dit laatste, door den opkomenden vloed voortgestuwd, achter de landspits verdween, die zich aan den eenen kant der Marino-Kreek vormde. Het was toen ongeveer zes uren in den ochtend.
Zoo ging het ook met miss Alice, die een toevlucht aan de borst van haren vader gezocht had. Beiden verdwenen langs de trap, die naar de benedenverdieping geleidde, alwaar de ingang was van de tunnel, die naar de Marino-Kreek voerde.
»Maar, als het waar is, dat gij u niet bij de plunderaars van Camdless-Bay bevondt," hernam master James Burbank, »dan vond dat zijne reden in de omstandigheid, dat gij u in de Marino-Kreek bevondt, om daar de gelegenheid af te wachten eene andere misdaad te kunnen uitvoeren." »Een andere misdaad?" »Ja, een andere misdaad, Texar!"
En na zijn troep op den rechteroever der rivier overgebracht te hebben, na de palissadeering der omwalling bemachtigd te hebben, na James Burbank genoodzaakt te hebben met de zijnen een toevluchtsoord achter de beschermende muren van Castle-House te zoeken, toen ongetwijfeld had hij het strijdperk verlaten, om met eenigen zijner afschuwelijkste medeplichtigen in de nabijheid van de Marino-Kreek post te komen vatten.
Hij kon onmogelijk dien avond in de Marino-Kreek geweest zijn. Zijne afwezigheid gedurende tweemaal vier en twintig uren van de hoofdplaats Jacksonville, vond thans hare natuurlijke verklaring, daar hij zich juist gedurende dien tijd als krijgsgevangene aan boord van een der oorlogsvaartuigen van het smaldeel der Noordelijken bevond. Het was om in vertwijfeling te geraken!
»Gij zijt dus niet te Jacksonville geweest?" vroeg hij. »Neen, kolonel." »Ook niet te Camdless-Bay?" »Ook niet, kolonel." »Maar dan zal de openbare aanklager gerechtigd zijn om te beweren, dat gij toen in de Marino-Kreek waart." »In de Marino-Kreek?" »Ja." »Wat zou ik daar uit te voeren hebben gehad, mag ik wel vragen?"
Texar was met het bestaan van dien tunnel bekend. Hij was dan ook te Jacksonville in een vaartuig gestegen en had, terwijl Squambo, vergezeld van twee slaven in eene andere boot gezeten, zich bij hem gevoegd had, post gevat in de Marino-Kreek, ten einde de vlucht van master James Burbank te bespieden. En werkelijk, hij had zich niet vergist.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek