Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 oktober 2025
Toen beschuldigde James Burbank zich, dat hij zijne echtgenoote genoodzaakt had Castle-House te verlaten, dat hij een ontvluchtingsmiddel had uitgedacht, hetwelk zoo verkeerd gewerkt had. Maar, was het aan het toeval wel alleen te danken, dat Texar zich juist bij die ontvluchting bij de Marino-Kreek bevonden had? Zeker niet.
Miss Alice Stannard zou in dat geding als de voornaamste bezwarende getuige voor den Spanjaard optreden. En inderdaad, zij bevond zich bij de Marino-Kreek juist op het oogenblik toen Zermah den naam van Texar uitriep. Daarenboven had het jonge meisje den ellendeling bepaaldelijk in het schuitje, waarmede de ontvoering plaats had, herkend.
»Ik ben evenmin bij de Marino-Kreek geweest," antwoordde Texar onverstoorbaar kalm, »als ik bij den aanval op Camdless-Bay, evenmin als ik toen te Jacksonville geweest ben!" »Dat is boud gesproken," zei master James Burbank toornig. »Zeer boud, dat weet ik," hernam de Spanjaard, »maar ik tart ieder het tegendeel te bewijzen."
Ik verklaar daartegenover, dat zij zich vergist als zij getuigt dat zij mij rechtop staande in een der vaartuigen gezien heeft, die toen den oever van de Marino-Kreek verlieten."
Uitgeput viel ook zij op den grond neder; maar zij had nog de kracht een laatste gejammer te uiten, een laatsten kreet om hulp te doen hooren. En die kreet was gehoord geworden! James Burbank en zijne makkers waren toen naar buiten geijld en nu wisten zij alles, wat bij de Marino-kreek voorgevallen was. Wat kon het hun thans schelen of de vijanden afgetrokken waren?
Om hem te ontmoeten, zou men naar de Marino-Kreek hebben moeten gaan, die door middel van een tunnel, zooals de lezer weet, met Castle-House in gemeenschap stond. Voor het geval dat het heerenhuis het beleg niet langer zoude kunnen uithouden, zouden de verdedigers trachten langs dien tunnel den terugtocht aan te nemen, om aan hunne vijanden te ontkomen.
Volgens mij kan zij mij niet op het vaartuig gezien hebben, dat zich van de Marino-Kreek verwijderde." »En waarom niet?" vroeg master James Burbank, trillende van woede. Hij begreep dat hier de justitie weer een rad voor de oogen gedraaid werd.
»Texar!"... Ja, Texar! dat was wel degelijk de verafschuwde naam, die door Zermah in den nacht uitgekreten was, juist op het oogenblik toen mevrouw Burbank en miss Alice Stannard op den oever der Marino-Kreek aankwamen.
Wanneer Texar niet zoo overijld was te werk gegaan, zouden mevrouw Burbank en miss Alice Stannard zich nu, evenals de kleine Dy en Zermah, in zijne macht bevinden. Dat hij zich niet aan het hoofd der militie-troepen en de bende plunderaars gesteld had, had zijne redenen daarin gevonden, dat hij er zeker van was de familie Burbank bij de Marino-Kreek des te gevoeliger te kunnen treffen.
Hoort ge: iets onaanneembaars!" »En ik herhaal: toch is het zoo. Ik ben niet in het vaartuig geweest; ik ben zelfs niet in de Marino-Kreek geweest. Ik kan niet anders verklaren." »Maar dat moet gij bewijzen." »Mij dunkt, dat is de verkeerde wereld!" »Hoe meent gij?" »Niet de beschuldigde moet zijne onschuld, maar de beschuldigers moeten hunne aanklacht bewijzen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek