Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 mei 2025


Het diner had zijn voortgang te midden van de zeker niet gematigde geestdrift van de gasten. Vóór den gelukkigen Engelschman en volstrekt niet achter hem, zooals vroeger lag de Zuidster op een klein kussen van blauw fluweel, beschut door een traliewerk van metaaldraden en door eene glazen stolp, en schitterde met vollen glans bij het licht der waskaarsen. Er heerschte toen eene drukkende hitte.

De gelukkige John Watkins, die thans de rijkste inwoner van Grikwaland was, kon niet anders, na vroeger een maaltijd aangericht te hebben om de geboorte van de Zuidster te herdenken, dan een tweede te geven om hare wedergeboorte te vieren.

Hij had die hand toch beloofd aan hem, die de Zuidster zou terugbrengen. En waarlijk, was het niet alsof Cyprianus den diamant van uit het binnenste der Transvaal had aangebracht? Ziedaar wat de verliefde in zich zelven prevelde; maar hij was te fier om die gedachte met luider stem voor te dragen.

Hij plaatste dus de Zuidster op een kussen van watten op eene kleine wit marmeren kolom, die midden op den schoorsteen zijner spreekkamer prijkte en den geheelen dag bleef hij daar op wacht, gezeten in zijn grooten armstoel, om het onvergelijkelijk kleinood zorgvuldig in het oog te houden en het aan het publiek te vertoonen.

Maar in weerwil daarvan bleef de wereld toch hare baan ongestoord vervolgen en niemand kan verklaren, dat zij bij het verdwijnen van de Zuidster veel verloren heeft. Alle die gebeurtenissen, die opeenvolging van pijnlijke aandoeningen, het verlies van zijn vermogen, gevolgd door het verlies van de Zuidster, misten hunne uitwerking op John Watkins niet. Zijne gezondheid was zeer ondermijnd.

Tachtig handen hieven tachtig glazen omhoog en aller oogen wendden zich instinctmatig naar den schoorsteen, om daadwerkelijk hulde te brengen aan den onvergelijkelijken diamant. Maar.... de Zuidster was niet meer op haar voetstuk, waarop zij zoo even nog achter John Watkins prijkte.

Voor Makatit zou het einde toch iets anders wezen. Toen men den volgenden dag in het kamp vernam, dat de Zuidster niets minder dan een natuurlijke diamant door den Kaffer gevonden was, die er de volle waarde van kende, toen ontstond al de verdenking jegens hem opnieuw en thans met nog meerder kracht. John Watkins schreeuwde het hardst.

Hij kon een kreet van verrassing niet onderdrukken en beduidde met een korten volzin, wat er voorgevallen was. "De Zuidster is uit elkaar gesprongen!" zei hij. Iedereen in Grikwaland weet, dat dit eene bijzondere ziekte of beter een gebrek is, aan de diamanten van het land eigen.

"De Zuidster is mijn eigendom evenals alle voortbrengselen, die uit de Kopjes-mijn gewonnen zijn en bij u teruggevonden worden, evenals het meubilair van dit huis, evenals de wijn in die flesschen, evenals dat gebraden vleesch op dien schotel.

Er moet bij gevoegd worden, dat de Engelschman nog geen enkele bekentenis uit Makatit had kunnen verkrijgen, hoewel hij hem levensbehoud en genade in het uitzicht stelde, wanneer hij bekende. Hij was dus genoodzaakt de hoop op te geven de Zuidster ooit terug te vinden en was daardoor dan ook in een verschrikkelijk booze luim. Intusschen wilde zijne dochter nog eene laatste poging bij hem wagen.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek