Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Μαΐου 2025
Αυτά 'πε και αγανάκτησαν υπέρμετρα τότ' όλοι. και νέος είπε απότολμος• «Κακά 'καμες, χαμένε Αντίνοε, τον τρισάθλιον πλανήτην να κτυπήσης. και αν είναι κάποιος των θεών των ουρανοκατοίκων; με ξένους ομοιόνονται, πολλαίς μορφαίς αλλάζουν 485 οι αθάνατοι, και τριγυρνούν 'ς ταις χώραις των ανθρώπων, και την αυθάδεια τους θωρούν και την καλονομία».
Ούτε, ω καλή μητέρα, η μαύρη φορεσιά μου, ούτ' όσα θλιφτικά ρούχα η συνήθεια θέλει, ούτ' άνεμοι αναστεναγμών βιαστά σπρωγμένοι, όχι, αλλ' ούτε 'ς τα μάτια ζωντανή πλημμύρα, ούτε η κατήφεια του προσώπου, και όλ' οι τρόποι του πόνου και η μορφαίς, δεν φθάνουν να με δείξουν· εκείνα φ α ί ν ο ν τ α ι τωόντι, ότ' είναι πράξες οπού αν θέλη κάνεις ταις παίζει· αλλ' ό,τι έχω μέσα μου, σχήμα δεν το δείχνει· αυτά δεν είναι παρά οι στολισμοί, τα φάλαρα της λύπης.
Και από κάθε θύρα, Που ανοίγεται, βγαίνουν μορφαίς γελούμεναις λουσμέναις. Γλυκαίς καλοντυμέναις. Κρατούν 'ς τα χέρια τους κηριά, λαμπάδες. 'Στή ματιά τους Λάμπ' η χαρά που 'νοιώθουνε βαθειά μέσ' την καρδιά τους 'Ξημέρωναν Χριστούγεννα.
Είναι δυο μήνες, κάποιος εδώ πέρα ευρέθη ευγενής Νορμανδός· — εγώ τους Γάλλους είδα κ' εναντίον τους έχω υπηρετήση· ξεύρω πόσο λαμπρά 'ς τ' άλογο στέκουν· αλλ' ο νέος πως είχε μαγικά θαρρούσες· φυτεμένος 'ς την σέλλαν έδειχνεν αυτός, και το γενναίο τετράποδον εις τόσα θαυμαστά και ωραία κινήματα ωδηγούσε, οπού τα δυο κορμιά τους και η δυο ψυχαίς ακόμη εφαίνοντο ενωμένα, και όσα παιγνίδια και μορφαίς και αν ημπορούσε να πλάση ο νους μου, εμέναν όλα οπίσω απ' ό,τι εκατόρθον' εκείνος.
Μια ελαφρότης σοβαρά, — σπουδαία ματαιότης, — και χάος ασχημόπλαστον μορφαίς καλαίς γεμάτον, — και ο καπνός ολόλαμπρος, — και το πτερόν μολύβι, — 'σαν πάγος κρύα η φωτιά, — κι’ αρρώστια η υγεία, — και ύπνος ολοάγρυπνος, που είναι και δεν είναι... Ιδού τι έχω 'ς την καρδιάν, κ' είν' η καρδιά μου άδεια! Δεν με γελάς; ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Δεν σε γελώ, εξάδελφέ μου· κλαίω. ΡΩΜΑΙΟΣ Καλή καρδιά! Και κλαίεις τι;
Δεν είναι φρικτόν; ο ηθοποιός εκείνος, σ' ένα πλάσμα, όνειρο πάθους μόνον, ικανός εφάνη 'ς το νόημά του την ψυχήν του να υποτάξη, ώστ' άχνιζ' όλος όπως ενεργούσ' εκείνη, με μάτια δακρυσμένα, μ' όψιν χαλασμένην, με κομμένην φωνήν, με κάθε κίνησίν του σύμφωνην, 'ς ταις μορφαίς, μ' όλο το νόημά του! Και όλα διά τίποτε!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν