παίζει·

Ενημερώθηκε: 12 Μαΐου 2025

Ούτε, ω καλή μητέρα, η μαύρη φορεσιά μου, ούτ' όσα θλιφτικά ρούχα η συνήθεια θέλει, ούτ' άνεμοι αναστεναγμών βιαστά σπρωγμένοι, όχι, αλλ' ούτε 'ς τα μάτια ζωντανή πλημμύρα, ούτε η κατήφεια του προσώπου, και όλ' οι τρόποι του πόνου και η μορφαίς, δεν φθάνουν να με δείξουν· εκείνα φ α ί ν ο ν τ α ι τωόντι, ότ' είναι πράξες οπού αν θέλη κάνεις ταις παίζει· αλλ' ό,τι έχω μέσα μου, σχήμα δεν το δείχνει· αυτά δεν είναι παρά οι στολισμοί, τα φάλαρα της λύπης.

William Shakespeare - Αμλέτος

Η πατριωτική αισθηματολογία που πλημμύριζε την καρδιά του τού στούμπωσε το λάρυγγα. Τα δάκρυα άρχισαν να πέφτουν ακράτητα και το σώμα του να ταράζεται λες κ' έπαθε από σεληνιασμό. — Κουρδίστηκε τ' οργανέτο και παίζει· εσκέφτηκε ο Αλαμάνος με θλίψη. — Τ' ακούς; είπε σε λίγο με ασθματική φωνή ο Αριστόδημος. Τούτα να κυττάς εσύ και ν' αφίνης το γουρνάρη στα χάλια του.

Andreas Karkavitsas - Ο αρχαιολόγος