Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 23 Μαΐου 2025
Ψύχος ξηρόν εσκόρπιζεν ο ελαφρός βόρειος άνεμος και ούτε γλαυξ, ούτε πτηνόν άλλο νυκτερινόν ηκούετο την παγεράν αυτήν της Παραμονής νύκτα μόνον οι παράδοξοι κροταλισμοί των καιομένων ξηρών ξύλων εκρότουν και τα πρατσαλίζοντα ενίοτε φύλλα του θυμωμένου πρίνου, εξακοντιζόμενα μακράν υπό της υποβοϋζούσης φλογός μετά σπινθήρων.
Ήνοιγε από καιρού εις καιρόν τα μάτια, ησθάνετο ότι είνε πλησίον του η αδελφή. — Μπέλλα, εψιθύρισε μίαν φοράν, δε θέλω ν' αγρυπνάς και να κουράζεσαι· άμε . . . Και έδιδε εις την φωνήν του τονον θυμωμένου. Εκείνο όμως που τον επείραζε πολύ ήτο η απουσία του γαμβρού του. Ησθάνετο το τέλος εγγίζον και συχνά εψιθύριζε, ερωτών αν ήλθεν ο Καραγιάννης. — Ήθελα να τον ήβλεπα.
Μετ' ολίγον μεταξύ των υψηλών μυρσινών, αίτινες εσχημάτιζον φράκτας εκατέρωθεν μιας πλαγίας οδού, εφάνη πλησιάζον με χορευτικήν κίνησιν φέσι τουρλωτόν και μετά μίαν στιγμήν ενεφανίσθη ο Θωμάς, εξηκοντούτης γέρων με ψαρόν μύστακα, όστις έδιδεν έκφρασιν αιλούρου θυμωμένου εις την μορφήν του. Εκάθητο επί του όνου του, πεζή δε ηκολούθει η κόρη του Πηγή.
ΠΝΕΥΜΑ Το πνεύμα εγώ 'μαι του πατρός σου κ' έχω καταδίκην 'ς την γην την νύκτα να πλανώμαι, και την ημέραν μες ταις φλόγαις να λιμάζω , ως 'πού το πυρ να καθαρίση όσα' χω πράξη κρίματα 'ς ταις ημέραις της φθαρτής ζωής και αν άνωθεν 'ς εμέ δεν ήτο εμποδισμένο να φανερώσω τα κρυφά της φυλακής μου, ήθελε ακούσης από εμέ μιαν ιστορίαν, 'πού εις την παραμικρήν της λέξιν να τρομάζη η ψυχή σου, το νέον αίμα σου να πήξη, τα δυο σου μάτι' από τους κύκλους των, ως άστρα, εμπρός να πεταχθούν, τα κολλητά σγουρά σου να χωρισθούν και κάθε τρίχα ορθήν να στήσουν, ως η τριχιά του θυμωμένου ακανθοχοίρου· αλλά 'ς αυτιά 'πό σάρκα κ' αίμα δεν αρμόζει τούτ' η φανέρωσις αφθάρτου κόσμου.
Χτυπούσαν έναν ακάθαρτο γίγαντα συνάδελφό του που είχε την παλάμη μπροστά στα μάτια, κι' ύστερα σήκωναν το δάχτυλο λέγοντας: — Είμαι γω; — Δάσκαλε! Ο γίγαντας με τ' ασπράδια των ματιών του κόκκινα, ανόητα και βλοσυρά, σα μάτια σκύλου θυμωμένου, προσπαθούσε να μαντέψει ποιος τον χτύπησε. Δεν πετύχαινεν όμως ποτέ, γιατί οι άλλοι του λέγαν όλο ψέματα. Ύστερα φωνάζανε πάλι: — Βαράτε το φούρναρη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν