Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 20 Ιουνίου 2025


Από το νερό δεν γεννήθηκε μόνον η Αφροδίτη, αλλά και όλος ο άφθαστος κόσμος των Θεών και των ανθρώπων του ελληνικού πολιτισμού. Η ευγένεια και η αλήθεια του γυμνού σώματος ήταν αυτό που λέμε μεις τώρα λ α τ ρ ε ί α Ήταν η ίδια η θεότητα.

Εκ της εν τω οφθαλμώ αισθητικότητος μεταβαίνει εις την του όλου σώματος. Η ψυχή η ποιούσα αισθητικόν το σώμα ομοιάζει προς την όψιν του οφθαλμού και την τμήσιν του πελέκεως. Διακρίνει την εν τω εμψύχω σώματι πραγματικήν δύναμιν του ζην και την εν τω σπέρματι, όπερ δύναται να γίνη σώμα, δένδρον κλπ. Όψις είναι η απλή δύναμις, όρασις η ενέργεια της όψεως. Μόνη η ψυχή είναι η τελείωσις του σώματος.

Εκείνος δε, αφ' ού περιεπάτησε, μόλις είπεν ότι αισθάνεται βάρος εις τα σκέλη, επλάγιασεν ανάσκελα, διότι ο άνθρωπος έτσι διέταξε να κάμη· και συγχρόνως αυτός, ο οποίος έδωκε το δηλητήριον, εγγίζων αυτόν, αφ' ού επέρασεν ολίγος καιρός, εξήταζε τους πόδας και τα σκέλη του και έπειτα πιέσας δυνατά τον πόδα του τον ηρώτησεν αν αισθάνεται· εκείνος δε είπεν ότι όχι· κατόπιν επίεσε τας κνήμας του και προχωρών εις τα επάνω μέρη του σώματος με πιέσεις εδείκνυε το σώμα του και εις ημάς ότι εκρύωνε και επάγωνε το σώμα.

Σωκράτης Και εις τας δύο τέχνας πρέπει να διακρίνης την φύσιν, του σώματος εις την μίαν, της ψυχής εις την άλλην, εάν μέλλης όχι μόνον μηχανικώς και εμπειρικώς, αλλά και με τέχνην να εργασθής· εις μεν το σώμα προσφέρων φάρμακα και τροφήν θα εμβάλης υγείαν και δύναμιν, εις δε την ψυχήν και λόγους και ωφελίμους ασχολίας προσφέρων την πειθώ, την οποίαν θέλεις, θα παραδώσης.

Νομίζετε λοιπόν, είπα εγώ, ότι με ξόρκια και με εξωτερικά κρεμαστάρια δύναται να παύση ένα κακόν, το οποίον υπάρχει εντός του σώματος; Εγέλασαν δι' αυτούς μου τους λόγους, και ήτο φανερόν ότι μ' εθεώρουν πολύ ανόητον, διότι δεν ανεγνώριζα πράγματα τόσον πασιφανή, τα οποία κανείς με τον κοινόν νουν δεν ηδύνατο ν' αρνηθή.

Κατά τον Αριστοτ. δεν υπάρχει φαντασία άνευ της αισθήσεως, αύτη δε δεν υπάρχει άνευ του σώματος• άρα και νόησις δεν υπάρχει άνευ του σώματος. Ούτω και η ψυχή δεν δύναται να είναι χωριστή από του σώματος. Έννοιαι εν τη ύλη έχουσαι την ύπαρξιν αυτών, εκδηλούμεναι εν τω σώματι. Η γραμμή και η επιφάνεια δύνανται να θεωρώνται χωριστά, κατά τρόπον αφηρημένον, και ούτως εξετάζονται υπό των μαθηματικών.

Παραλείποντες τα πασίγνωστα παρ' Ιπποκράτει σημεία θανάτου, ων μόνον το σπανίως απαντώμενον ανελλιπές άθροισμα καθιστά αναμφισβήτητον την απόσβεσιν της ζωικής φλογός, πρέπει να παρατηρήσωμεν ότι εκ των μετά ταύτα προταθέντων ουδέν αντέσχεν εις την βάσανον της συζητήσεως και της πείρας· ούτε των μελών η ακαμψία, ήτις εν πολλαίς νευροπαθείαις παρετηρήθη επί ζώντων ούτε της χειρός η προ φλογός λαμπάδος έλλειψις διαφανείας· ούτε η έλλειψις αναπνοής και κυκλοφορίας, αίτινες πολλάκις επανήλθον μετά πολύωρον διακοπήν ούτε η κατάπτωσις και θόλωσις του οφθαλμού, ήτις πολλάκις επερχομένη μετά τας πρώτας ώρας του υποτιθεμένου θανάτου, παρέρχεται έπειτα αφ’ εαυτής, ενώ αφ' ετέρου άλλων όντων νεκρών οι οφθαλμοί παρίστανται εξωγκωμένοι και ζωηρότατοι ένεκα της συμφορήσεως του αίματος εις την κεφαλήν, μετά την διαστολήν του στομάχου υπό των εκ της σήψεως αναπτυσσομένων αερίων . Τα ανωτέρω λοιπόν και όσα άλλα προετάθησαν κατά καιρούς σημεία, ενδείξεις μόνον παρέχουσι κατά το μάλλον και ήττον επισφαλείς, απόλυτον δε βεβαιότητα, ότι ανεπιστρεπτί απήλθεν η παρά τους νόμους της χημείας συνέχουσα το άθροισμα στοιχείων, το αποτελούν το οργανικόν ον, επαναστατική δύναμις της ζωής, έν μόνον σύμπτωμα παρέχει, η εκ νέου επικράτησις των χημικών νόμων, ήτοι του σώματος η αποσύνθεσις, η σήψις και η δυσωδία.

Αχ! είπε τέλος ο Μάρτης, ανεγείρων μετά κόπου την κεφαλήν και φράσσων διά του αντίχειρος την τρύπαν του βαρελιού, απόστασα. . . μα τι κρασί! 'σαν το γάλα πηγαίνει κάτω· γλυστράτο λάρυγγα, 'σαν το φίδιτα χόρτα. Ηθέλησε να σταθή όρθιος, αλλ' οι πόδες έτρεμον υπό το βάρος του σώματός του, κ' εκάμπτοντο ως κλάδοι λυγαριάς· τ' αυτιά του εβόιζον.

Δύναταί τις δε να απορήση και περί των μερών της ψυχής, ποίαν δύναμιν έχει έκαστον αυτών εις το σώμα; Διότι, αν ολόκληρος η ψυχή όλον το σώμα συνέχη, έπεται ότι και έκαστον των μερών αυτής συνέχει μέρος τι του σώματος. Αλλά τούτο φαίνεται αδύνατον. Διότι ποίον μέρος ή πώς θα συνέχη αυτό ο νους, είναι δύσκολον και να φαντασθή τις.

Ούτω και περί υγιείας και σώματος. Το αισθητόν ενεργεί επί του αισθητικού, το επιστητόν επί του επιστημονικού κ.λ. Εννοεί το δόγμα της μετεμψυχώσεως. Το ότι μία ψυχή εισδύει εις διάφορα σώματα είναι τόσον αδύνατον, όσον το ότι μία τέχνη δύναται να μεταχειρίζεται τα εργαλεία άλλων τεχνών αδιαφόρως. Το χωρίον μεταφράζουσιν άλλοι ούτω• «Εις το αυτό φθάνομεν και δι' αναλύσεως αυτής της εννοίας».

Λέξη Της Ημέρας

βόηθα

Άλλοι Ψάχνουν