United States or France ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ούτω και περί υγιείας και σώματος. Το αισθητόν ενεργεί επί του αισθητικού, το επιστητόν επί του επιστημονικού κ.λ. Εννοεί το δόγμα της μετεμψυχώσεως. Το ότι μία ψυχή εισδύει εις διάφορα σώματα είναι τόσον αδύνατον, όσον το ότι μία τέχνη δύναται να μεταχειρίζεται τα εργαλεία άλλων τεχνών αδιαφόρως. Το χωρίον μεταφράζουσιν άλλοι ούτω• «Εις το αυτό φθάνομεν και δι' αναλύσεως αυτής της εννοίας».

Επειδή η ενέργεια του αισθητικού είναι η αυτή και του αισθητού, διότι, αν η αίσθησις αντιληφθή το αισθητόν τούτο, δέον να αντιληφθή και εαυτήν. Διότι είναι διάφορα αυτά τα πράγματα, εις α αι ενέργειαι ανήκουσιν• εκατέρα δε είναι όρος της ετέρας. λ.χ. ο κώδων δεν ηχεί, ειμή ότε κρούεται. Εν δυναμική καταστάσει. Η ενέργεια γίνεται επί όρου τινός εν δυνάμει όντος. Δυνάμει και ενεργεία. Η ενέργεια.

Μετά τον ύπνον και την εγρήγορσιν πρέπει να εξετάσωμεν περί των ενυπνίων και να ζητήσωμεν εις ποίον μέρος της ψυχής συμβαίνουσι, και αν είναι ταύτα πάθος του νοητικού ή του αισθητικού• διότι διά τούτων των δύο δυνάμεων μόνων γνωρίζομεν τα πράγματα. 2.

Το πρώτο κεφάλαιο είναι ένας ύμνος στην Τέχνη, που ο Wilde τη βάζει πιο ψηλά από τη Ζωή και τη Φύση σαν πρότυπο και δάσκαλό τους. Είναι ακόμη ένα γερό ξετίναγμα του ρεαλισμού. Στο δεύτερο διηγείται θαυμαστά την ιστορία ενός δολοφόνου αισθητικού. Στο τρίτο, διηρεμένο σε δυο μέρη, εξυμνεί την τέχνη των Ελλήνων και αποδεικνύει ότι ο κριτικός είναι καλλιτέχνης.

Αν η νόησις είναι καθώς η αίσθησις, ή είναι πάθος τι όπερ ενεργεί το νοητόν αντικείμενον, ή είναι άλλο τι τοιούτον. Αλλ' ουδέν τοιούτον είναι ο νους. Είναι δε φανερόν και εκ των αισθητηρίων και εκ της αισθήσεως, ότι δεν είναι όμοιαι η απάθεια του αισθητικού μέρους της ψυχής και η του νοητικού.

Η ψυχή τρέφει το σώμα διά της συμφυούς θρεπτικής και πεπτικής δυνάμεως και διά του θερμού, όπως ο κυβερνήτης κυβερνά το πλοίον διά της συμφυούς χειρός αυτού και διά του χωριστού πηδαλίου. Η θερμότης, ως η χειρ, κινουμένη υπό της δυνάμεως κινεί την τροφήν, αναλογούσαν προς το πηδάλιον. * &Γενικά περί τον αισθητικού• είναι δύναμις χρήζουσα των εξωτερικών πραγμάτων, ίνα γείνη ενεργός.

Βεβαίως άνευ του θρεπτικού δεν υπάρχει το αισθητικόν, από του αισθητικού όμως δύναται να υπάρχη χωριστά το θρεπτικόν εν τοις φυτοίς. Και πάλιν άνευ της αφής ουδεμία εκ των άλλων αισθήσεων υπάρχει, η αφή όμως υπάρχει άνευ των άλλων αισθήσεων, διότι πολλά των ζώων ούτε όψιν, ούτε ακοήν έχουσιν, ούτε αίσθησιν οσμής.

Ή δυσάρεστοι. Ων η μία δια της γεύσεως και η άλλη διά της οσφρήσεως. Διότι θερμαίνει τον εγκέφαλον. Ή μάλλον η οσμή ήτις προέρχεται εκ του χυμού της τροφής. Άνευ κινήσεως βλεφάρων. Και τότε εμμέσως φεύγουσι την δυσωδίαν. Εις τους πνεύμονας, ενώ αν ηλήθευον αι θεωρίαι των Πυθαγορείων έπρεπε να εισχωρή εις τον στόμαχον. * ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ς'. &Περί αισθητικού.

&Τα ενύπτια ούτε πάθος τον αισθητικού απλώς, ούτε του νοητικού, αλλά του αισθητικού, καθό φανταστικού, ήτοι είναι πάθος της φαντασίας, ήτις είναι πάθος του αισθητικού.&

Την δύναμιν δε της αφής φαίνεται ότι έχουσι πάντα τα ζώα. Ύστερον θα είπωμεν διά ποίαν αιτίαν συμβαίνει και το έν και το άλλο εκ των φαινομένων τούτων. Επί του παρόντος αρκεί τόσον μόνον να είπωμεν, ότι η ψυχή είναι η αρχή των ειρημένων δυνάμεων, και ότι δι' αυτών ορίζεται, ήτοι διά του θρεπτικού, του αισθητικού, του διανοητικού και της κινήσεως.